فروردین چقدر عجیبه. هم نوروز بود، هم رمضون بود، هم عید فطر بود، هم سر کار رفتیم، هم جنگ شد و هنوز  تموم نشده.

آزرده دل از کوی تو رفتیم و نگفتی؛ کی بود؟ کجا رفت؟ چرا بود؟ و چرا نیست

.࿐

از وقتی رفتی، کل زندگیم شده پانتومیم. با هرکی حواسمو ازت پرت کنه، تیم شدم. ادا در میارم خوشبختم ولی هیشکی نمیتونه حدسم بزنه. پریشب باختیم. دیشبم همینطور. هر شب داریم میبازیم. نیستی و کاملا بازندم.

ولی من دلم میخواست بیام تو کنسرتتون و باخودتون فریاد بزنم
‏" به من بگو بی وفا، حالا یار که هستی؟!" ولی حسرتشو رو دلمون گذاشتین و رفتین اقای اصلانی :)))))))) .

𝑰 𝒘𝒐𝒏𝒕 𝒘𝒂𝒊𝒕 𝒊𝒇 𝒚𝒐𝒖 𝒈𝒐 𝒅𝒐𝒏𝒕 𝒄𝒐𝒎𝒆 𝒃𝒂𝒄𝒌

من منتظر نمیمونم اگه رفتی دیگه برنگرد‌‌

‌
‌‏من که نشد باد بشم برم تو موهات؛
ولی عوضش‏ تو حسابی
اشک شدی رفتی رو گونم،‏
دود شدی رفتی تو سینم!

‌

نمیدونم منظورمو میفهمید یا نه ولی تا همین چند سال پیش همه چی"بو"داشت...
تابستون بو داشت،عید بو داشت، ماه رمضون بو داشت،سفر دسته جمعی میرفتیم بو داشت،همه چی بو داشت...

𝑰𝒏 𝒕𝒉𝒆 𝒆𝒏𝒅 𝒚𝒐𝒖 𝒘𝒊𝒍𝒍 𝒓𝒆𝒕𝒖𝒓𝒏 𝒂𝒍𝒍 𝒕𝒉𝒆 𝒘𝒂𝒚𝒔 𝒚𝒐𝒖 𝒘𝒆𝒏𝒕 𝒘𝒊𝒕𝒉 𝒚𝒐𝒖𝒓 𝒉𝒆𝒂𝒓𝒕 𝒘𝒊𝒕𝒉 𝒚𝒐𝒖𝒓 𝒎𝒊𝒏𝒅

آخرش تمام اون راه هایی که با دلت رفتی رو با عقلت برمیگردی

♡

من از جمله‌ی « فدای سرت » خیلی خوشم میاد، بهم حس امنیت میده.
اینجوریه که فدای سرت داری گند میزنی به همه چیز، فدای سرت غذا سوخت، فدای سرت چای ریخت، فدای سرت نمره‌ت کم شد، فدای سرت نتونستی، فدای سرت نشد، نرسید، نرفتی، نیومد؛ فدای سرت.

. .

تو فکر میکنی به من ظلم نکردی،
چون وقتی داشتی میرفتی حتی ی بار هم برنگشتی ببینی چه بلایی سر من میاد..!

. .