‌‌تمام آرزویم، یک زندگی عادی است. بودن در امروز است.
فقط می‌خواهم امروز زندگی کنم و فردا صبح با دلی آرام چایم را بنوشم، به چیزی جز طعم نان و پنیر و شعرم فکر نکنم. دنبال فتح هیچ قله‌‌ای نیستم. فقط می‌خواهم پناه داشته باشم، توانایی خندیدن داشته باشم.


معین دهاز

باد ورقه‌های دفترِ شعرم را با خود بُرد
فردا ،  تمام شهر ،   عاشقت می‌شوند...

#مهدی_فلاحی

اهل شعرم
اهل تنهایی و درد . . .
پیشه ام فریاد است
کاسبم ؛ کاسب دل . ‌ . .
صادراتم شادی ؛ وارداتم غم و درد
دوستانی دارم سردتر از سردی برف
گاه گاهی یخشان میشکند . . .
گاه گاهی دلشان می سوزد . . .
ولی از روی ترحم !
سرزمینی دارم مردمانش همه دوست
ولی از روی ریا . . .

#سهراب_سپهری

تا تو باشی چای شعرم تازه دم با قند توست

              بی تو اما طعم دنیا از دهان افتاده است
...


-رضا باقری

آمدم سر بزنم شعر بخوانم بروم
آنقدر دلزده هستم که نمانم بروم

به همین کوچه و این خانه و دیوار اتاق
و به آیینه سلامی برسانم بروم

آخرین بار به لب هات کمی زل بزنم
به دلم طعم لبت را بچشانم بروم

یک کمی خاطره جامانده که بردارم و بعد
تن رنجور خودم را بکشانم بروم

بغض هم واسطه شد خواست دلت را ببرد
تو خریدار نشو، زود برانم بروم

باز باران زده در گوشهٔ چشمم، باید
اشک... در دفتر شعرم بچکانم بروم

تو رفته ای وُ من هنوز
شعرم را برایت بلند می خوانم

تو رفته ای وُ
مرگ برایم ساده تر‌ست
تا باورِ رفتنت...

و کسی را که
در رودخانه ای خشک غرق شده
هرگز نمی توان نجات داد...

#جواد_محبوبی

برای قلبم چه طرحی بریزم
تا عاشقت نباشد؟
لبانم را چه بیاموزم
که تو را نبوسد
و طاقتم را
که دندان بر جگر بگذارد؟
به شعرم چه بگویم
که منتظرم باشد تا بعد؟
و حال آنکه روزی که تو را نبینم
بی نهایت است...



..

شاید غزل هایم برایت تلخ و تکراریست
این شعرها وزنی برای حرف گفتاریست

بغضی که از هر شعر دارد میچکد قطعا
یک شیوه از آن راه های مردم آزاریست

هرکس برای دردهایش علتی دارد
من درد هایم وزن و شعرم عین بیماریست

آنقدر شعرم بوی رفتن را به خود دیده
رویای بودن را نوشتن کار دشواریست

گاهی دلم میخواهد آزاد از غزل باشم
اما برای شاعر این اشعار اجباریست

خواهی نخواهی درد هم یک قسمت از شعرست
اما سخن با درد گاهی مثل دلداریست

رفتی عزیزم من بدون تو ...........
من را ببخش این قصه هم انگار تکراریست

#الهه_رضایی

✿ کپشن خاص ✿


شاید غزل هایم برایت تلخ و تکراریست
این شعرها وزنی برای حرف گفتاریست

بغضی که از هر شعر دارد میچکد قطعا
یک شیوه از آن راه های مردم آزاریست

هرکس برای دردهایش علتی دارد
من درد هایم وزن و شعرم عین بیماریست

آنقدر شعرم بوی رفتن را به خود دیده
رویای بودن را نوشتن کار دشواریست

گاهی دلم میخواهد آزاد از غزل باشم
اما برای شاعر این اشعار اجباریست

خواهی نخواهی درد هم یک قسمت از شعرست
اما سخن با درد گاهی مثل دلداریست

رفتی عزیزم من بدون تو .........
من را ببخش این قصه هم انگار تکراریست

#الهه_رضایی

اندوه من این است که در دفتر شعرم
یک بیت به زیبایی چشم تو ندارم ...

#ملک_الشعرای_بهار


#mim.