همتون دروغ میگید، منتظرید برگرده حتی اگه زخمی بیاد تیمارش میکنید.

دردی که تحمل میکنی موقتی است؛
اما عظمتی که به دست می آوری‌همیشگی‌خواهد بود!

وقتایی که همش تلاش میکنید و رنج میکشید این شعر مولانا را چندین بار بخونید:

هر لحظه که تسلیمم در کارگه تقدیر
آرام تر از آهو بی باک تر از شیرم
هر لحظه که می کوشم در کار کنم تدبیر
رنج از پی رنج آید زنجیر پی زنجیر


. .

تو فکر میکنی همه قلبشون مثل خودته،
و این چیزیه که دمار از روزگارت در میاره...

‍ ‏دو تا چیز و هیچوقت ادامه نده
۱.ارتباط با کسی که بهت ضرر میرسونه
۲.خط چشمی که حس میکنی هنوز جا داره

بابا کسی اصلا به ما نگفته بود بزرگسالی اینطوریه که. فکر میکردیم میریم دنیا رو می‌بینیم. با کسی که دوسش داریم زندگی تشکیل میدیم. تلاش میکنیم و از خودمون یه ردپای کوچیکی جا میذاریم تو این دنیا.

پسری که سربازی بره جذابه
پسری که دستش تو جیب خودشه جذابه
پسری که صبح زود میره سرکار جذابه
پسری که ..

کلا با پارگی ماتحت پسرا حال میکنید !!

فقط نمیفهمم چرا اخرش باهمونی که از مال باباش اویزونه میرید !!

این جمله "ابتهاج" رو باید با طلا نوشت؛
وقتی چشمت را باز میکنی، میبینی بزرگترین ضربه ها را همان هایی زده اند که زمانی با چشم بسته و از ته دل دوستشان داشته ای...

این جمله "ابتهاج" رو باید با طلا نوشت:

وقتی چشمت را باز میکنی، میبینی بزرگترین ضربه ها را همان هایی زده اند که زمانی با چشم بسته و از ته دل دوستشان داشته ای...

این حس که یهو فکر میکنی
هیچکی دوست نداره،
کسی به فکرت نیست و خیلی تنهایی،
چیه که یهویی میاد سراغ آدم و
ته دلتو خالی میکنه