دلبرجانم
[ تُـــــو بودنِت انقَد قَشـنگه که ↡
قُــــربونِ هَر لَحظه
بودنِت کنارَم برَم :)..️. ]..


..

تُـــ.ــو...
بودنِت انقَد قَشـنگه که ↡ قُــــربونِ هَر لَحظه بودنِت کنارَم برَم :) ..•
‌


. .

ولی ☽︎ تُــــو ☾︎
بودنِت‌اونقد‌قشَنگه،که‌قُربـــونِ‌هَر
لحظه بودنِـــت‌کنارَم‌برم دلبَر.

‌‌‌‌
أنت روحی وأبقی بجانبی دائمًا.️
آرام‌جان‌من‌تویی‌بمان‌کنار‌من‌همیشه♡

Always live

« من برای تضمینِ زنده موندنم
وُجود تو رو کِنارَم
واسه یه عُمر میخوام!.️..»
‌



. .

You can't understand me,
get out of my way, thanks.

﮼سنگینه‌هضم‌من‌برات؟‌بکش‌کنار‌مرسی‌فدات!!

▵⚉⁻ᴱⁿᵈᵖᵃʳᵗ

مَن هَمینَم

نَه {چشمآטּ آبــﮯ} دارَم

نه {کفشهآﮮ پآشنِه بُلنَد}

هَمیشِه {کتآنـــ ــﮯ} مـﮯ پوشَم

روی {چَمَن هآ} غَلت میزَنَم

{عِشوه ریختَن} رآ خوب یادَم نَداده اَند

وَقتـﮯ اَز کِنارَم رَد میشوﮮ

بوﮮ {اُدکُلنَم} مَستت نمیکُند

نگرآטּ پآک شدטּ {رُژ لَب} و {ریملَم} نیستَم

{لآک نآخن} هآیم اَز {هزآر مترﮮ} داد نمیزَند

گآهـﮯ اَز فَرط غُصّه {بلنَد} دآد میزَنم

{خدآیَم} رآ بآ {تَمآم دُنیآ} عَوض نمیکُنم

و {بَعضـﮯ} آدم هآﮮ اَطرافَم

رآ هَم بآ {تَمآم دُنیآ} عَوض نمیکُنم

شَبهآ پآیه پَرسه زَدن دَر {خیآبآטּ} و {مهمآنـﮯ} نیستَم

بَلد نیستَم تآ صُبح پآﮮ {گوشـﮯ} پِچ پِچ کُنم

وَ بگویَم {دوستَت دآرَم}

وَلـﮯ اَگر بگویَم دوستَت دآرَم ،

دوست دآشتَنم {حَد ومَرزﮮ} ندآرَد

مَن {خآلِصآنه} هَمینَم...!...

مَن هَمینَم

نَه {چشمآטּ آبــﮯ} دارَم

نه {کفشهآﮮ پآشنِه بُلنَد{

هَمیشِه}کتآنـــ ــﮯ} مـﮯ پوشَم

روی {چَمَن هآ} غَلت میزَنَم

}عِشوه ریختَن} رآ خوب یادَم نَداده اَند

وَقتـﮯ اَز کِنارَم رَد میشوﮮ

بوﮮ {اُدکُلنَم} مَستت نمیکُند

نگرآטּ پآک شدטּ {رُژ لَب} و {ریملَم} نیستَم

}لآک نآخن} هآیم اَز {هزآر مترﮮ} داد نمیزَند

گآهـﮯ اَز فَرط غُصّه {بلنَد} دآد میزَنم

}خدآیَم} رآ بآ {تَمآم دُنیآ} عَوض نمیکُنم

و {بَعضـﮯ} آدم هآﮮ اَطرافَم

رآ هَم بآ {تَمآم دُنیآ} عَوض نمیکُنم

شَبهآ پآیه پَرسه زَدن دَر {خیآبآטּ} و {مهمآنـﮯ} نیستَم

بَلد نیستَم تآ صُبح پآﮮ {گوشـﮯ} پِچ پِچ کُنم

وَ بگویَم {دوستَت دآرَم} وقتـﮯ حتـﮯ

به تِعدآد حروف دوستَت دآرَم هَم ، {دوستَت نـدآرَم{

وَلـﮯ اَگر بگویَم {دوستَت دآرَم} ،

دوست دآشتَنم {حَد ومَرزﮮ} ندآرَد

مَن {خآلِصآنه} هَمینَم!...

بآورتـــ بِشَود یآ نـﮧ

روزﮮ مـﮯ رسُد کـﮧ دِلَتــ برآﮮ هیچ کَس؛

بـﮧ اَندآزه ﮮ مَـטּ تَنگــ نَـפֿوآهَد شُد

برآی نِگآه کَردَنمـــ

כֿـَندیدنمـــ

اَذیتـــ کردَنمــــ

برآی تَمآم لَحظآتـﮯ کـﮧ دَر کـ ـنارَم دآشتی

روزﮮ خوآهد رسید کـﮧ

در حَسرَت تِکرآر دوبآره مَـטּ خوآهـﮯ بود

می دآنم روزﮮ کـﮧ نبآشَم "هیچکَس تکرآر مـטּ نخوآهد شُد

بآورتـــ بِشَود یآ نـﮧ



روزﮮ مـﮯ رسُد کـﮧ دِلَتــ برآﮮ هیچ کَس؛



بـﮧ اَندآزه ﮮ مَـטּ تَنگــ نَـפֿوآهَد شُد



برآی نِگآه کَردَنمـــ



כֿـَندیدنمـــ



اَذیتـــ کردَنمــــ



برآی تَمآم لَحظآتـﮯ کـﮧ دَر کـ ـنارَم دآشتی



روزﮮ خوآهد رسید کـﮧ



در حَسرَت تِکرآر دوبآره مَـטּ خوآهـﮯ بود



می دآنم روزﮮ کـﮧ نبآشَم "هیچکَس تکرآر مـטּ نخوآهد شُد





بیـخیـآل خیـآلـت میـشـومـ ...


و مـے سپـآرمت بہ دَسـت "او" !


امـآ چہ ڪنـمـ ڪہ "او" ،


فـقـط یـڪ ضَمـیر "سـوّم شـخص غـآیـب" نیسـت ...


"او" ڪســے اسـت ڪہ ...


تـمـآم هـسـتـے ایـטּ اوّل شـخـص مـُخـآطـب حـآضرَت رآ ...


بہ آتـش ڪشـیـده اسـت ... !