هر‌ جایی از زندگیم خودخواه نبودم بعدش خیلی پشیمون شدم.

تلافیش بمونه اون شبی که فهمیدی هیچکس مثل من نمیتونه دوست داشته باشه و من دیگه نبودم....

تو هیچ‌وقت نمی‌تونی بگی من کنارت نبودم،
چون من پیشت موندم حتی وقتی که می‌دونستم باید برم.

به روی خاک تو شاید همیشه شاد نبودم
ولی غریب نبودم.

من گفتم عیبی نداره ولی بعدش دیگه از ته دل نخندیدم، من گفتم عیبی نداره ولی بعدش دیگه نتونستم اعتماد کنم به کسی، من گفتم عیبی نداره ولی یه قسمتی از من برای همیشه از دست رفت، من گفتم عیبی نداره ولی بعدش ذوقم کور شد برای همیشه، من گفتم عیبی نداره ولی بعدش تو عکسام خوشحال نبودم، من گفتم عیبی نداره ولی تا دلت بخواد عیب داشت.

به کارما اعتقاد داری؟
-نه
چرا؟
-چون من به اندازه‌ی اتفاقهای بد زندگیم آدمِ بدی نبودم…

من قوی نبودم، صبور هم نبودم، مجبور بودم و اجبار ازت یه آدم دیگه میسازه.

اگر نبودم مرا در چیزهایی پیدا کنید که دوستشان داشتم، در عشق، مهربانی و در ماه.

باید همینجا بودی. باید این باد بازیگوش اردیبهشت ،
آواره می‌شد بین موهات و گردن‌ات
باید انگشتِ دستان بی‌قرار من، به چیدنِ بوی برگ‌های چنار، به پوستِ صورت‌ات یورش می‌برد...
باید برات از قصه‌های سرگردان مغزم می‌گفتم و تو گوش می‌کردی‌ام...
باید همینجا بودی ... باید تنها نبودم...
این نسیم بازیگوش اردیبهشت ماه نبودنت را بدجور زبان درازی می‌کند ...

#علی_سلطانی

یچیزی میگمو میرم :
اما من به اندازه‌ی اتفاق ‌های بد زندگیم
آدم بدی نبودم...:)))