نوشته بود هیچ وقت دوبار عاشق کسی نشو!
چون بار دوم تو عاشق اون شخص نیستی! فقط عاشق خاطره ای هستی که ازش داشتی.

یکی نوشته آتش بس خیلی شکننده‌س. والا تنها چیزی که این روزها داره می‌شکنه ماییم.

‏نوشته بود:
قشنگیش به اینه که اگه طرف بد بود ولش نکنی بری ، کنارش بمونی و درستش کنی
دوست داشتن و موندن با کسی که هیچ عیبی نداره هنر نیست ، حتی عشق هم نیست .️

‍ نوشته بود:
" بار عشق را باید انداخت بر دوش کلمات روزمره. مثلا "دیوونه چطوری؟" یک‌جور جمله‌ی عاشقانه است".
اما من گمان می‌کنم بار عشق را باید انداخت بر دوش رفتارها... پرسیدنِ حال آدم‌ها در بی‌وقتی، یا خریدنِ گل‌های بی‌وقت، یا بخشیدن چیزی که دوستش داری، یا ناگهان سر چرخاندن و تلاقی نگاه، یا ایستادن برای رسیدن ماشین و زل زدن به او تا دور و دور و دورتر شود.

آلما توکل

یکی چه قشنگ نوشته بود:
اونی که می گفت ادم هارو تو سفر میشه شناخت، جنگ ندیده بود.

نوشته بود «دلم جهانگرده، خودم خونه‌نشین.»

اما من سنگین ترین دلنوشته ها رو اینجا دیدم):

فروغی بسطامی قشنگ نوشته ، میگه:

بی خبر از هر دو جهانم ، هنری بهتر از این؟
• |.

نوشته بود :
زنــان ذاتأ شادند. دوچیز آنها را غمــگین می‌کند؛
مــردی که دوستش دارند وطن


..

جایی نوشته بود : دیگه ولش کن ، پاشو یه لیوان چایی بریز و از روزت برام حرف‌ بزن.️

♡