در یکی از نامه‌هایش نوشته بود:
«من نگفتم، چون کسی منتظر شنیدن حرف‌های من نبود.»

‏با بعضیا که قطع ارتباط می‌کنی، تا مدت‌ها باید هی بهشون بفهمونی که نوشته‌هام ربطی به تو نداره تموم شدی بابا، ول کن.

نوشته بود:
اونی که نباید میرفت رفت
دیگه فرقی نداره کی هست کی نیست...
• |.

یه جایی خوندم نوشته بود از رفتنت ناراحت نشدم، از این ناراحت شدم که موقع رفتنت زخمی از جنگ برای من رو تنت نبود و چقدر این جمله غم داشت.

نوشته بود، اگر مسیرت مجبورت کرد از دل جهنم رد بشی، جوری قدم بزن انگار که صاحب اونجایی.

‏یه جا نوشته بود:

"آدم بودن مقوله پیچیده‌ایه،
ممکنه درست چند دقیقه بعد از رقصیدنی که غرق عرقت کرده، از ته دل زار بزنی
بعد بلند بشی، سرمه به چشمات بکشی و کل دنیا رو مبهوت ماتیک قرمزت کنی
درحالی‌ که درونت جنگ جهانی برپاست....!

هیچی دیگه
خواستم بگم درست نوشته بود...

نوشته بود:
میدونم تصمیمی که گرفتم درسته؛
ولی کاش تصمیم درست این نبود..!

نوشته بود، تا میای بگی کاش هیچوقت بزرگ نمیشدم، تازه یادت میاد بچگی خوبی هم نداشتی.

من درباره ی تو به آن ها نگفتم
اما تو را دیده‌اند که در چشمانم شنا می کنی
من درباره ی تو به آن ها نگفتم
اما تو را در کلمات نوشته شده‌ام دیده‌اند
عطر عشق نمی تواند پنهان بماند...



نزار قبانی

نوشته بود هیچ وقت دوبار عاشق کسی نشو!
چون بار دوم تو عاشق اون شخص نیستی! فقط عاشق خاطره ای هستی که ازش داشتی.