وَقتی بیش اَز حَد دوسِش دآری ...

.
.
حَسود میشی
حَسآس میشی
چِشــــــمِ دیدَنِ نگآهآیِ بَقیه رو بِهِش نَدآری ...
چِشم نَدآری بِبینی غِیر اَز تُو بآ بَقیه هَم حَرف میزَنه ...
هَمَش اَلکی اَزَش دِلگیر و نآرآحَت میشی ...
مُدآم نِگَرآن و دِلوآپَسی ...
اینآ هَمَش از دوس دآشتَنِ زیآده ...
خآهِشَن تآ دیر نَشُده بِفَهمین
وَقتی رَفت دیگِه بَرنِمی گَرده

نِگَرآنـ نَبآشـ ـ

حآلـِ |دِلَمـ| خوبـ اَستـ ــ ـ

آرآمـ ؛ گوشِه ایـ نِشَستِه| ! |

|وَ | رُویآهـــآیَشـ | رآ به خآکـ میـ سِپآرَد |