ولی ترکیب بسیار حساس بودن و زیاد فهمیدن انگار نفرینه، از کارهاشون ناراحت میشی در عین حال که کاملا میفهمی منظور و نیتشون از این کار چی بوده و با خودت کلنجار میری به روشون بیاری یا نه.

وقتی نزدیک میشی به
روز پدر؟
روز مرد؟
روز پسر؟
روز ولنتاینِ؟
روز تولد پارتنرت و داداش یا پدرت نمیدونی چی بخری؟؟
اینجا منبع اکسسوری های مردونه و خاص.. :

می‌خوای ببینی مثلاً تو 60 سالگی چه شکلی میشی؟؟؟؟!!! .
این ربات با هوش مصنوعی بهت میگه :))))

•

‏وقتی عصبانی هستی بنویس
‏بنویس اما پست نکن
‏بنویس اما send نکن
‏فقط بنویس ، خالی میشی...

اینکه بشقاب صبحونه ت رو قشنگ بچینی...
توی بطری آب، لیمو بندازی...
برای کتابت بوک مارک بخری...
به کلیدت عروسکای بامزه آویزون کنی...
روی وسایلت استیکر بچسبونی...
میشه شور زندگی...
به نظر بیهوده میاد؛
اما با همینا به زندگی وصل میشی.



. .

امیدوارم هیچ وقت یادت نره چقدر چیزای قشنگ در موردت هست.
چقدر لبخندت باعث لبخند دیگران میشه
چقدر انرژیت، خونه و قلب ها رو گرم می کنه.
اینکه چقدر باعث میشی دیگران احساس امنیت و شنیده شدن کنن.
تو نوری در این دنیا هستی.
بله، روزهای سختی وجود خواهد داشت،
اما امیدوارم این رو به خاطر داشته باشی: دنیا خیلی بهت نیاز داره…

دردی که میکشی، اشتباهی که میکنی، اشکی که میریزی، حرفی که میشنوی، حس بدی که میگیری، عشقی که نمیگیری، آدمی که از دست میدی، آرامشی که نداری، محبتی که نمیبینی، انتظاری که میکشی، قضاوتی که میشی، آرزویی که دفن میکنی، امیدی که خاک میکنی برای هیچکس مهم نیست! زور الکی نزن.

‏گاهی حرفتو نمیزنی از ترس اینکه کسی ناراحت نشه، گاهی احساستو بیان نمیکنی چون نگرانی که کسی یا ارتباطی رو از دست بدی پس به جاش میای و همه چیزو توی خودت میریزی تا جایی که مریض میشی، لطفا اگه گوش شنوایی برای درد و دل هات نداری، ناراحتی هاتو اقلا بنویس تا قدری آروم بشی

یه ‌جاهایی هست که متوجه میشی زندگی فراموشت نکرده— که داخل دست‌هاش نگهت میداره و اجازه نمیده سقوط کنی.

برای رفیق قدیمیم می‌نویسم:
با اینکه خیلی ازم دوری، اما هیچ‌وقت
برام کمرنگ نمیشی حتی اگه اون
سر دنیا باشی.