Sometimes you don't realize your own strengths, until someone tries to take advantage of your weaknesses.

بعضی وقتا متوجه قدرتت نمیشی، تا زمانیکه یکی از ضعف هات سواستفاده کنه.

بهار واقعا ادم رو اذیت میکنه
برای روزت برنامه ریزی میکنی ولی از صبح که بیدار میشی بهار میگه امروز فقط جفت گیری!
جفت چه گیری اخه عزیز من؟
بذار به کارمون برسیم

..

تو خانواده بهت یاد میدن که سازگاری و انعطاف بیش از حد، احترام و درک آدما یه ارزش خیلی مهمه
بعد بزرگ میشی میای تو اجتماع میبینی که اولین چیزی که باید یاد میگرفتی اینه که حقوق تو چیه این وسط؟
مرزهای تو چیه و چرا مهمه که پای مرزهات بمونی.

نمیدونم کی نیاز داره این رو بشنوه ولی وقتی میفهمی میتونستی بهتر حرف بزنی، رفتار کنی یا واکنش نشون بدی، خودت رو سرزنش نکن و ببخش، بیشترمون تا وقتی چیزی یاد نگرفتیم همون کاری رو میکنیم که بلدیم، وقتی چیزهای جدید یاد میگیریم کم کم تغییر میکنیم و بهتر میشیم.

واقعا بدترین حسی که میشه به یه نفر داشت ناامیدیه، نه عصبانی‌ای، نه ناراحتی فقط ناامیدی، وقتی هم که ناامید میشی اون چراغی که تو دلت روشن کرده بودی همراه با یه بخشی از قلبت خاموش میشه.

‌ولی باور کنید غم وزن داره! وقتی غمگینی کندتر میشی، اگر دراز کشیده باشی نمیتونی بلند شی، راه رفتنی دوست داری پخش زمین شی. اصلا انگار دستگاه پرس داره بهت فشار وارد میکنه.

این نوع خوابیدن که با ناراحتی خیلی زیاد میخوابی و بعدش با غم و ناراحتی فراوان بدون اینکه بخوای بیدار میشی، تقریبا مثل مرگ میمونه.

‏به نظرم یکی از غمگین‌ترین فکت‌هایی که وجود داره و خیلی اتفاق میوفته دوستی‌‌ها یا دوست‌های دوره‌ایه، یه مدت باهاشون خیلی صمیمی میشی، باهاشون کلی حرف میزنی، کلی خاطره میسازی، کلی چیزهای خوب اتفاق میفته، کلی اینتراکشن داری ولی بعد از یه مدت بدون هیچ دلیلی بینتون فاصله میوفته و حتی از هم دیگه خبر هم ندارین.

بعضیا یه جوری تو قلبت میشینن
انگار از اول خونشون بوده🫀

واسه یسری از تصمیم‌ها باید حتما نوک کارد به یه تیکه از استخوان برسه تا تو بیخیالش بشی، وگرنه جدا نمیشی، رها نمیکنی.