هیچ چیزی فراموش نخواهد شد.
بلکه به لیست تجربه ها اضافه خواهد شد.

ما سکوت کردیم، بلکه شرمسار شوند، اما وقیح‌تر شدند! حالا سکوت ما از نجابت نیست، از بی‌اعتنیایی است.

بنده هیچوقت کسی رو بخاطر اینکه با یه اتفاق کوچیک از کوره درمیره و شروع به گریه میکنه قضاوت نمیکنم، خیلی خوب میدونم که برای اون اتفاق گریه‌ نمیکنه بلکه برای تموم چیزهایی که تا اون لحظه تحمل کرده گریه میکنه.

و چــِقدر قشنگ نوشته بود؛

اون چیزی که آدم هارو
کنارهم نگه میداره
شباهت هاشون نیست!
بلکه درک و شعورشون
نسب به تفاوت هاشونه...

صدای بی گزند
.️.

ولی در نهایت متوجه میشی که چیز زیادی نمیخواستی، بلکه از شخص اشتباهی انتظار داشتی.

داستانت از جایی تغییر میکنه که خسته‌ای ولی دائم در حرکتی، از گذشته فرار نمیکنی بلکه درس میگیری، به پرورش روح خودت بیشتر اهمیت میدی، از تلاش‌های قدم به قدم و کوچیکت لذت میبری.

افسرده شدن نشونه‌ی ضعیف بودنِ تو نیست ، بلکه حاصلِ تلاش مداوم برای قوی موندن ، سعی در تحملِ بارهای سنگین عاطفی به‌ تنهایی و خستگی روانیه که به تدریج در درونِ تو شکل گرفته .

♡

دوستت دارم
نه از آن رو که در من نوری افروختی
بلکه به آن سبب که تاریکی‌ام را تاب آوردی.

وقتی دوتا آدم به هم گره میخورن با صدتا قهر و خداحافظ و این حرفا اون گره باز که نمیشه هیچ، بلکه هر بار سفت و محکم‌تر سفت و محکم‌تر میشه.

I love you ; not because you kindled a light within me, but because you endured my darkness.

دوستت دارم نه از آن رو که در من نوری افروختی، بلکه به آن سبب که تاریکی ام را تاب آوردی.️