سراپا اگر زرد و پژمرده ایم
ولی دل به پاییز نسپرده ایم
چو گلدان خالی لب پنجره
پر از خاطرات ترک خورده ایم
اگر داغ دل بود ما دیده ایم
اگر خون دل بود ما خورده ایم
اگر دل دلیل است آورده ایم
...
#قیصر_امین_پور
باهم بشنویم .

صدای بی گزند
.️.

جایی نمان که غمت بی‌ ارزش باشد، آدم‌ها اگر دوستت داشته باشند، نمیتوانند غمگینی‌ات را نادیده بگیرند.

دوام بیاور؛
در مقابل دوست داشته نشدن!
در مقابل تغییر واکنش‌ها و رفتارها!
در مقابل نادیده گرفته شدن و کنار گذاشته‌شدن‌های ناگهانی...
تمرین کن روی هدف‌های خودت متمرکز شوی و آنقدر عمیق و حساب‌شده کارهای خودت را به سمت موفقیت‌های بزرگ و رضایت‌بخش پیش ببری که هیچ زمانی برای گلایه‌گزاری و دلخوری و اندوه باقی نمانَد.
عمیق و وسیع که باشی؛ به هر تکان کوچکی به هم نمی‌ریزی!

هیچ وقت برای دیده شدن نجنگ چیزی که خاص باشه ، خودش دیده میشه

نمیدونم گفتنش درسته یا نه، ولی شاید هزار بار تو همین سن کم بهم ثابت شده که محبت بیش از حد و بیجا چشم و دل آدم‌ها رو کور میکنه، اون شجاعتی که تو با محبت بیش از حد به یه آدم میدی تهش قدرت میشه برای خودش که تو رو نادیده بگیره.

معرفت
خیلیا
هم
مثل
جفت گیری
کلاغه
تا
حالا
کسی
ندیده!

خیلی زخمارو نادیده گرفتم فقط بخاطر اینکه چاقو دست اونایی بود که دوستشون داشتم .

بنظرم همه آدم‌ها یبار باید تا تهش برن، تا ته اون چیزی که خیلی بهش اصرار دارن برن و تا جون دارن براش بجنگن، انقدر که خسته و زخمی برگردن مهم نیست که تهش برنده شن یا بازنده، مهم اینه که تهش رو دیدن، کسی که تهش رو دیده دیگه از هیچی نمیترسه، مدیون دلش نیست که شاید میشد.

یه جایی از زندگیت یهو به خودت میای میبینی هیچکس تو زندگیت وجود نداره که خود واقعی تو رو دیده باشه یا حتی بشناسه، حتی یه نفر. واقعا هیچکس،همونجاست که میفهمی مجبوری به خودت تکیه کنی.

یجایی از زندگیت یهو به خودت میای میبینی هیچکس تو زندگیت وجود نداره که خود واقعی تو رو دیده باشه یا حتی بشناسه، حتی ینفر، واقعا هیچکس، همونجاست که میفهمی مجبوری به خودت تکیه کنی.