این قضیه که دنیا دور من نمیچرخه رو اصلا نیستم

به آدم‌هایی که راحت همه چی رو کنار میزارن حسودیم میشه، چون من تا خودم رو بابت قضیه‌ای ذره ذره نابود نکنم ول کن نیستم.

به آدم‌هایی که می‌تونن همه چیز رو راحت رها کنن، واقعا حسودی می‌کنم. چون من تا خودم رو بابت قضیه‌ای که ناراحتم کرده ذره ذره نابود نکنم بیخیال نمی‌شم.

یه گل پژمرده رو هر چقدر هم آب بدی بیشتر فاسد میشه ، مثل قضیه آدمای قدرنشناش.️🏻

When someone doesn’t fully choose you, your nervous system knows it, and it will keep sounding the alarm.
Choose the person who doesn’t make you question where you stand in their life.

وقتی یه نفر از ته دلش تو رو انتخاب نکنه، سیستم عصبی‌ات این قضیه رو احساس می‌کنه، و دائم زنگ هشدار رو برات فعال می‌کنه.
پس دست روی آدمی بذار که باعث نشه از خودت بپرسی که کجای زندگیش جا داری.

𝑾𝒉𝒆𝒏 𝒔𝒐𝒎𝒆𝒐𝒏𝒆 𝒅𝒐𝒆𝒔𝒏’𝒕 𝒇𝒖𝒍𝒍𝒚 𝒄𝒉𝒐𝒐𝒔𝒆 𝒚𝒐𝒖, 𝒚𝒐𝒖𝒓 𝒏𝒆𝒓𝒗𝒐𝒖𝒔 𝒔𝒚𝒔𝒕𝒆𝒎 𝒌𝒏𝒐𝒘𝒔 𝒊𝒕, 𝒂𝒏𝒅 𝒊𝒕 𝒘𝒊𝒍𝒍 𝒌𝒆𝒆𝒑 𝒔𝒐𝒖𝒏𝒅𝒊𝒏𝒈 𝒕𝒉𝒆 𝒂𝒍𝒂𝒓𝒎. 𝑪𝒉𝒐𝒐𝒔𝒆 𝒕𝒉𝒆 𝒑𝒆𝒓𝒔𝒐𝒏 𝒘𝒉𝒐 𝒅𝒐𝒆𝒔𝒏’𝒕 𝒎𝒂𝒌𝒆 𝒚𝒐𝒖 𝒒𝒖𝒆𝒔𝒕𝒊𝒐𝒏 𝒘𝒉𝒆𝒓𝒆 𝒚𝒐𝒖 𝒔𝒕𝒂𝒏𝒅 𝒊𝒏 𝒕𝒉𝒆𝒊𝒓 𝒍𝒊𝒇𝒆

وقتی یه نفر از ته دلش تو رو انتخاب نکنه سیستم عصبی‌ات این قضیه رو احساس می‌کنه و دائم زنگ هشدار رو برات فعال می‌کنه ، پس دست روی آدمی بذار که باعث نشه از خودت بپرسی که کجای زندگیش جا داری 🤍

این قضیه اگه میخواست، انجام میداد خیلی ناراحت کننده‌ست واقعا، انگار با سیلی میزنه تو صورتت میگه تو ارزشش رو نداشتی.

I love that feeling when you talk stuff out with someone and you both become aware that neither of you were wrong. You just saw the scenario differently. Talking really should be about seeing things from both perspectives, rather than the need to be right.

عاشق اون حسیم که همه‌ی سنگاتو با یه نفر وا می‌کنی و هر دوتاتون می‌فهمید که هیچ کدومتون اشتباه نمی‌کردید. صرفاً یه دیدگاه متفاوت نسبت به قضیه داشتید.
حرف زدن باید جوری باشه که از دیدگاه هردوتون به همه‌چی نگاه کنید تا اینکه بخواید پافشاری کنید که حق با خودتونه.

جالبه که بعضی آدم‌ها بوی خون و خیانت می‌دن. و قضیه وقتی جالب‌تر می‌شه که اون آدم، آدم نزدیک زندگی‌ت باشه.

این قضیه ی ناامید شدن از آدما دقیقا از چه سنی استاپ میشه؟