همه‌ی آدم‌ها به همون اندازه که شادن حق دارن غمگین و ناراحت باشن، سوگواری بخش غیر قابل انکاری از زندگیه.

جایی نمان که غمت بی‌ ارزش باشد، آدم‌ها اگر دوستت داشته باشند، نمیتوانند غمگینی‌ات را نادیده بگیرند.

حداقلش اینو فهمیدم؛ ادما میتونن حرفای خوبی بزنن ولی آدمای خوبی نباشن.

وقتی ما خودمون رو دوست نداریم تلاش میکنیم تعداد بیشتری از آدم‌ها ما رو دوست داشته باشن، برای اینکه اون رو تیک بزنیم که من با ارزشم ولی اگه هشتاد میلیون نفر هم تو رو دوست داشته باشن باز چون اون ینفر هنوز آغوشش رو به روت باز نکرده و اون ارزش رو بهت نداده که اون ینفر خودتی اون حفره هیچوقت پر نمیشه.

کاش دو‌نفر که قرار نیست در انتها مال هم باشن ، هیچوقت باهم ملاقاتی نداشته باشن :)

اصلا حواسم به حرف هایش نبود
نه اینکه دوستش نداشته باشم !
فقط حوصله ی حرف زدن نداشتم ...
یادمان باشد همه ی آدم ها حق دارند یک وقت هایی خسته باشند ،
حق دارند گاهی حوصله نداشته باشند ،
و حق دارند بخواهند یک زمان هایی سکوت کنند و تویِ لاکِ خودشان باشند ...
آدم هایِ بی حوصله ، همان آدم هایِ سابق اند ،
فقط کمی خسته اند ،
قدری به حالِ خودشان که باشند ؛
خوب می شوند ...

. .

هیچ‌وقت نفهمیدم چرا بعضی آدم‌ها ردشان
از روی قلب پاک نمی‌شود؛ حتی وقتی
خودشان هزار بار ترکت کرده باشند.

آدمایی که تنهایی رو ترجیح دادن دلیلش این نیست که تنهایی رو دوست دارن، اینه که آدم درستی نمی‌بینن که بخوان کنارش باشن.

همیشه جایی زمانی مکانی ، با لطف های کوچیک و ریز ریزت کاری کن همه بهت مدیون باشن.️

کامی روشن اخطار قطع برق گرفته و وقتی تذکر بهش میدن میگه باشه همه چیزو خاموش می‌کنم.

بابا برقی میگه: «باید برق رو هوشمندانه مصرف کنی! نه اینکه مصرف نکنی
همون‌قدر مصرف کن که همه خوشحال باشن و هیچ کس تو اوج مصرف بی‌برق نمونه!»