امروز تاسوعاست ...

امروز میخوام ﺩﻋﺎ ﮐﻨﻢ ...
ﻧﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺩﻡ

ﺑﺮﺍﯼ ﺩﻭﺳﺘﺎﯼ ﻣﺠﺎﺯﯾﻢ ﮐﻪ
بعضیاشون مریض هستن ...
بعضیاشون قرض دارن ...
ﺑﻌﻀﯿﺎﺷﻮﻥ ﺧﯿﻠﯽ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭﻥ ...
ﺑﻌﻀﯿﺎﺷﻮﻥ ﺧﯿﻠﯽ ﺩﻟﺸﮑﺴﺘﻦ ...
ﺑﻌﻀﯿﺎﺷﻮﻥ ﺧﯿﻠﯽ تنهاﻥ ...
ﺑﻌﻀﯿﺎﺷﻮﻥ ﺧﯿﻠﯽ ﻧﺎامیدن ...
بعضیاشون داغدارن ...
ﺑﻌﻀﯿﺎﺷﻮﻥ ﻋﺎﺷﻘﻦ ...
بعضیا در آرزوی رفتن به کربلا ، مشهد و ...

بعضیادر آرزوی داشتن فرزند
بعضیا گره سختی افتاده تو زندگیشون
بعضیاشونو میشناسم ...
بعضیاشونو نمیشناسم ...

◇ خدایا ...
هواﯼ ﺩﻻﺷﻮﻧﻮ ﺩاشته ﺑﺎﺵ
ﻧزﺍﺭ ﺣﺴﺮﺕ ﺑﻪ ﺩﻝ ﺑﻤﻮﻧﻦ
ﺩستشـﻮﻧﻮ بگیر و همه حاجت روا

امین یارب العالمین ....

بعضی اوقات نمیشه نقاط مثبت و منفی همه‌ی آدمارو باهم دید، گاهی آدما خودشون انقدر نقاط تاریک و منفیشون رو بهت نشون میدن که تو ناخواسته وادار میشی فقط بُعد تاریکشون رو ببینی.

زخم هامون فقط درد نمیدن! بعضی‌ هاشون عمق جدیدی بهت میدن، مثل ریشه‌هایی که توی تاریکی خاک قوی‌تر میشن.

تو به اندازه‌ی وقتی که برای فهمیدن خودت صرف کردی، بالغی!

تو زندگی آدم هایی هستن که میگن دوستت دارن و آدم هایی هم هستن که نشون میدن چجوری دوستت دارن؛ اینا رو با هم اشتباه نگیر.

تاحالا دقت کردین؟!
آدمای خوشگل ازت تعریف می‌کنن،
آدمای پولدار ساپورتت می‌کنن،
ورزشکارا کلی بهت راهکار و راهنمایی میدن،
و فقط اونایی که هیچی برای ارائه ندارن دنبال هر راهی میگردن که تحقیر و تخریبت کنن.

آدم حسابیا آخر قصه مشخص میشن اول قصه که همه خوش آب و رنگن.
به قول هیث لجر تو دارک نایت:
"آدما تو لحظات آخر خود واقعی‌شون رو نشون میدن..."

وقتی ادمها ذاتشون رو بهت نشون میدن،تلاش نکن عوضشون کنی.
یا بپذیرش
یا کنار بزارش.
ذات ادمها تغییر نمیکنه.

بعضے وقتا راہ حلش فقط یہ زنگه؛
یہ جمله‌یِ خوب گفتنه؛
یہ قرار یہ ساعته‌اس؛
یہ ذرہ پا رو غرور گذاشتنه...
ولے آدما ترجیح میدن گند بزنن تو هرچے بودہ و مفت ببازن طرفو...

‌ ‌ ‌‌‌‌‌کاش بعضی‌ها می‌فهمیدن ما انقدر که مهربونیم،
احمق نیستیم .