تا میتونید خودتونو به گیج بازی بزنید
بگید نمیدونم، بگید نمیتونم، بگید
بلد نیستم، بگید حالیم نمیشه، بگید
من خرم، بگید من ناتوان عقلی ام
ولی ارامش برای خودتون بخری با
گفتن این کلمات و هرچی ک شنیدید
به هیچ جاتون نباشه...

زندگی‌بهم یاد داد
آدما هیچوقت
قرار نیست عوض شن
اونا فقط مدت کوتاهی
براتون نقش بازی میکنن…

میگفت: هیچ وقت با دل آدم های مهربون بازی نکنید،
چون نمیتونن انتقام بگیرن
نه دلشون میاد، نه راهشو بلدن
اینجاس که خدا دست به کار میشه!

چرا وقتی یک نفر دوستتون داره، بدون سیاست، بی‌شیله پیله و خورده شیشه، بدون اذیت و بازی‌های روانی، اذیتش می‌کنید و باعث می‌شید بیزار بشه از دوست‌داشتنِ کسی؟! مثل این‌که همون دغل‌بازای با همه بپَر و با سیاست و دوست دارید که تا به خودتون بیاید ببینید مفت بازی و باختید نه؟!

‌من بازیایی رو که ناخواسته واردش شدمم بُردم، تو که بازی خودمی!...

تایپتون بشه آدمی که بشه روش شرط ببندی و مطمئن باشی نمیبازی. 🤌🏻

یکی از چیزهایی که منو واقعا ناراحت میکنه اینه که طیف زیادی از آدم‌ها هیچ ارزشی برای سال‌های عمر بقیه قائل نیستن.
دروغ میگن و نقش بازی میکنن فقط بخاطر این که طرف رو نگه دارن در حالی که از لحظه ی اولش میدونن یارو رو نمیخوان.

‌
اگه یکیو داری که هم دوستت داره،
هم می خندونتت، هم حرفاتو بهش میگی،
بدونِ قضاوت درکت می‌کنه، بغلت می‌کنه،
باهم دیوونه بازی می‌کنید،

تو واقعا خوشبختی ..

امیر بی گزند

.️.

در خونوادەهای ایرانی
حفظ آبرو همیشه مهمتر از حفظ سلامت روان بوده؛
برای برنده شدن در برابر مردم
به خودمون می بازیم
و در نهایت میشیم یه تعداد روانی آبرومند!

ما زندگی نکردیم
فقط نقش بازی کردیم که آبرومند باشیم
و اونقدر از قضاوت مردم ترسیدیم
که از تارو پود دلخوشی چیزی برامون نموند!!!

«خوشی‌اش از دوست داشتن کسی است،

اما رنجش نیز از همین عشق نشأت می‌گیرد؛ دو روی یک سکه که هر روز در دلش بازی می‌کند.»