بهم قول دادی بینمون ابدیه ولی هیچ وقت مشخص نکردی عشق یا رنج؟

دقت کردین؟
تا یکیو با اسم قشنگ سیو می‌کنی، گند می‌زنه.
تا یکیو پین می‌کنی، گند می‌زنه.
تا به یکی احترام می‌زاری، گند می‌زنه.
تا یکیو تو‌دلت از بقیه جدا می‌کنی، گند می‌زنه.
تا به یکی ارزش و جایگاه می‌دی، گند می‌زنه.
تا یکیو از رو‌ عشق بغل می‌کنی، گند می‌زنه.
طوری شده که فقط بفهمن دوستشون داری، گند می‌زنن.


. .

اگه تو رابطت توجه و محبت خواستن رو ، شروع کردی
اون رابطه تموم شدس ...

چقدر اشتباهی با آدم‌هایی حرف زدیم که هیچ تمایلی به شنیدنمون نداشتن؛
و چقدر اشتباهی خودمون رو از
آدم‌هایی دریغ کردیم که مشتاقِ
گوش دادن به حرفا و درد و دلامون بودن ...

حرومم کردی طوری حرومم کردی که دیگه درست نمیشم امیدوارم حروم بشی به پای آدمی که هیچ حسی بهت نداره.

اون شبی که حالت بد بود و با خیال راحت رفتی قدم زدی و سیگار کشیدی و خودت رو تخلیه کردی، یکی یه گوشه نشسته بود و بیصدا تا صبح گریه میکرد و زل زده بود به یه اتاق تاریک فقط چون تاریک بود.

این رو هم هندل میکنی و میگذرونی و بعدش میبینی انقدرها هم که تو ذهنت بزرگش کردی بزرگ نبود.

زمانی وجود داره که کل دارایی، عشق و محبتتو تقدیم یک نفر کنی، ممکنه جدای همه ی خوبیایی که کردی جوابت وظیفت بود باشه، در انتخاب آدم های زندگیتون چه دوست چه پارتنر بیشترین حساسیت و دقت رو داشته باشید، تا در آخر اون شکست خورده ی داستان نباشید.

دردناک‌ ترین بخش پذیرش زمانی هستش که میپذیری اصلا ارزشش رو نداشت، ارزش تمام انرژی و وقت و خوبی‌‌هایی که از جون مایه گذاشتی، زخم‌‌هایی که در ازاش خوردی و فرسودگی که در تار و پودت نشست، گریه‌هایی که شب و روز کردی، اهمیت‌های زیادی که دادی، اصلا ارزش این همه غرامت رو نداشت.

به خودت میگی مهم نیست ولی بعد دلت برای خودت میسوزه و یادت میاد که چقدر بابتش تلاش کردی و وقتتو هدر دادی‌.