اگه براتون مهمم بهم بگین، ثابت کنین، ابراز کنین؛ من نمیتونم با دوریاتون دوستی کنم.

اینکه راحت میتونم کسی و کنار بذارم و بابتش خم به ابروم‌ نیارم بهترین بلاییه که سرم اومده.

یه وقت‌هایی بدون عذاب وجدان میتونم آدم بدی باشم و این واقعا لذت بخشه.

یه چند سالیه هی دنیا زور میزنه بهم بگه هیچکس و هیچی موندنی نیست؛ منم هر دفعه بهش ثابت میکنم چقد نفهمم و نمیتونم یاد بگیرم.


. .

میخوام نفرینت کنم بخاطر تمام روزاییکه :
گریم انداختی،
قلبمو به درد اوردی،
حرصایی که بهم دادی،
استرسی که بهم وارد کردی،
شب بی خوابیایی که به سرم اوردی...

ولی نمیتونم :)! اگ تو بلایی سرت بیاد من میمیرم !

من؟ همزمان آروم و بی‌حاشیه‌ام، هم میتونم خیابون رو ببندم.

تو واسه من با همه فرق داری، من میدونم فقط وقتی دست‌های تو رو میگیرم میتونم احساس قوی بودن کنم، وقتی تو چشم‌های تو نگاه میکنم نگاهم پر از ایموجی چشم قلب قلبی میشه، تو رو که میبوسم احساس خوشبخت‌ترین آدم دنیا رو دارم.

و در من تویی ماند که هیچوقت نمیتونم فراموشش کنم

اون آدم خوبیه اما معشوق خوبی نیست، میبینم چقدر به دیگران اهمیت میده، مخصوصا به دوست‌هاش و خانواده‌اش، اما یادش میره از پارتنر خودش مراقبت کنه، میتونم اون رو یه جنتلمن ببینم، ولی در تبدیل شدن به مرد من شکست خورده.

آپشن کنار اومدنم خیلی وقته کار نمیکنه فقط میتونم کنار بزارمت عزیزم.