اون آدم خوبیه اما معشوق خوبی نیست، میبینم چقدر به دیگران اهمیت میده، مخصوصا به دوست‌هاش و خانواده‌اش، اما یادش میره از پارتنر خودش مراقبت کنه، میتونم اون رو یه جنتلمن ببینم، ولی در تبدیل شدن به مرد من شکست خورده.

واقعا آدم‌هایی که سبک و سلیقه ی مخصوص خودشون رو دارن و زندگی و طرز فکرشون رو طبق چیزایی که توی فضای مجازی میبینن تنظیم نمیکنن
خیلی دوست داشتنی و جالبن
این مدلی باشید .

درونم جنگ است،
نه بین خیر و شر،
بلکه بین من و من،
بین کودکی‌ام که هنوز عشق می‌خواهد،
و بالغی که یاد گرفته فقط دوام بیاورد.
و در این میان،
نه پناهی هست،
نه آغوشی امن،
فقط سکوتی که همه چیز را در خودش می‌بلعد

لذت دنیا را کسی بُرد
که هم پوشید و هم بخشید و هم خورد
هر آن کس کیسه اش محکم گره خورد
خودش مُرد
ثروتش را دیگری بُرد ...

اینطوریاست .

نه لازمه رمز گوشیش رو بدونی نه نیازه امتحانش کنی، نه لازمه مدام حواست باشه و مدام چک کنی با کی میره با کی میاد؟ نه لازمه هر روز ازش بپرسی هنوز هم تو چشمت جذاب‌ترینم؟ اونی که آدم حسابی باشه، خودش متعهد میمونه پس کافیه آدم حسابی پیدا کنی.

من فقط می‌خواستم اون توی آتیش زندگیِ من نسوزه ؛ اما آخرش خودش آتیش بزرگ‌تری به قلبم زد .

‏خیلی ناراحت میشم وقتی با آدمی که قطع ارتباط میکنم، هنوز وجود خارجی داره و زندگی خودش رو میکنه، کاش دیگه کلا وجود نداشت.

زندگی جوری آدمو عوض می‌کنه که
خودش هم متوجه نمیشه؛ یاد میده
کمتر اعتماد کنی، کمتر حرف بزنی،
کمتر وابسته بشی. یه روز به خودت
میای و می‌بینی اون آدم قبلی نیستی،
فقط یه نسخه‌ی زخمی‌تر با یه لبخند
سردتری.

اگه بعد هر دعوایی زود ازت معذرت‌ خواهی میکنه، دلیلش این نیست که اون مقصره، اون فقط یکم زیادی دوست داره و ناراحت نبودن تو از خودش مهم‌تره.

انسان قطعا 
تنها خودش خواهد فهمید که فراموش میکند یا تظاهر به آن...