‏هر آدمی به یه "باهم درستش میکنیم" برای روزایی که زورش به زندگی نمیرسه نیاز داره.
و تو برام همون آدمی.️.



. .

زندگی یهو زورش بهت میرسه، سر نوک مدادی که میشکنه، سر ماشینی که روشن نمیشه، سر اون یه قطره قهوه که میریزه رو لباس روشنت، سر یه حرفی که یکی بهت میزنه، یهو زورش میرسه و هر چی که در برابرش مقاومت میکردی دیگه وحشتناک سخته.

‏جناب بحرینی خیلی وقت پیش درد ما رو تبدیل به کلمه کرد وقتی نوشت :

" مسئله این است که جغرافیا زورش زیاد است و من خسته‌ام "

بعضی‌هامون خیلی بی‌رحمانه داریم یه دردهایی رو تحمل میکنیم، دردهایی که خیلی بزرگ‌تر از قد و قواره ماست، هیچوقت حق انتخابی براشون نداشتیم، زورشون خیلی بیشتر از لبخندهامونه، دردهایی که هر بار از خودت میپرسی چرا من؟ و هر بار جوابی که هیچوقت پیداش نکردی و غمگین‌ترت میکنه.

مردهای شجاع، زورشان به ساختنِ زندگی می‌رسد، مردهای بی‌عرضه، زورشان به زن!

«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی | پروکسی»
«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی | پروکسی»

‏آرزو میکنم یکی بیاد تو زندگیتون که زورش به حال بدی‌هاتون برسه🫀

‏من آدم روابط انسانی نیستم.
‏بلد نیستم چجوری رفتار کنم، حرف بزنم، محبت کنم، عصبانی بشم و… هرکاری که میکنم اشتباهه و به بن‌بست میرسم.
‏حس میکنم زندگی داره همه زورشو میزنه که بهم بگه فقط «دوری و دوستی» به تو میسازه؛ خودتو کوچیک نکن، وقت بقیه رو هم نگیر.
‏تو برا خیلی چیزا ساخته نشدی.

اگه آدمی رو پیدا کردید که زورش به بی‌حوصلگی‌تون میرسه، هیچوقت رهاش نکنید؛ چون ممکنه دیگه تا آخر عمرتون بی‌حوصله باقی بمونید.

آدم از این زورش میگیره که همه دروغا رو باور کرده بود حتی گاهی وقتا دونسته. آدم واسه حماقت خودش دلش میسوزه

.࿐

‏آرزو میکنم یکی بیاد تو زندگیتون که زورش به حال بد این روزاتون برسه=)