خیلی دلم می‌خواست با این حرف مخالفت
کنم و دلایلی برای غلط بودنش پیدا کنم،
اما نمی‌شود:
«سَرنوِشتِ آدمی را جغرافیا رقم می‌زَنَد.»

تو آخرین سرزمینی
باقی‌مانده در جغرافیای آزادی
تو آخرین وطنی هستی که از ترس و گرسنگی ایمنم می‌کند 🤍

- نزار قبانی

♡

این مرد، پروفسور غانم العطّارِ با مدرک دکترای حقوق بین‌الملله.

ولی الان توی جاده‌های غزه، نه برای سخنرانی در دانشگاهی جهانی بلکه برای رساندن جرعه‌ای زندگی به بازماندگان مرگ می دود
انسانیت فارق از مرز و جغرافیاست.

‏جناب بحرینی خیلی وقت پیش درد ما رو تبدیل به کلمه کرد وقتی نوشت :

" مسئله این است که جغرافیا زورش زیاد است و من خسته‌ام "

نه جغرافیای درستی بود واسه به دنیا اومدن نه زمان خوبی. از هیچ لحاظی…

_و راه حل تو برای ظلم فراگیر بیرون چی بود؟

فرار فرار به درون خودم‌، حتی اگر بشه به یک مرز جغرافیایی دیگر.

نزار قبانی میگه:
کمی با من بنشین تا
در آن نقشه ی جغرافیاییِ عشق
تجدید نظر کنیم
بنشین تا ببینیم
تا کجاها مرز چشمانِ توست
تا کجاها مرز غم­هایِ من
کمی با من بنشین
تا بر سرِ شیوه ­ای از عشق
به توافق برسیم .️

♡

سعی می‌کنم فکر نکنم، یا اقلا کمتر فکر کنم تا بتوانم زنده بمانم، تا به سرم نزند و پاک خودم را نبازم. نشسته‌ایم و تماشا می‌کنیم. می‌ترسم که آخرِ کار چیزی به اسمِ ایران فقط در تاریخ بماند و نه در جغرافیا...

شاهرخ مسکوب/روزها در راه


. .

متاسفانه باید پذیرفت که سرنوشت آدمی را جغرافیا رقم میزند

‏همیشه اونی که از نظر درونی بهمون نزدیکه از لحاظ جغرافیایی دورترینه، امیدوارم این جمله رو درک نکنین.