روزی پیر می‌شویم،
عشق‌مان همچنان
بی‌صدا در جانمان می‌تپد،
جاودانه‌تر از زمان
• |.

𝘯𝘦𝘷𝘦𝘳 𝘨𝘪𝘷𝘦 𝘶𝘱 𝘣𝘦𝘤𝘢𝘶𝘴𝘦
𝘨𝘳𝘦𝘢𝘵 𝘵𝘩𝘪𝘯𝘨𝘴 𝘵𝘢𝘬𝘦 𝘵𝘪𝘮𝘦.
هیچ وقت تسلیم نشو
چون چیزهای بزرگ زمان میبرن.


. .

‏ارتباط با آدم ها زمان بر، ملال آور و منتهی به فناست!

واقعا نمیدونم دارم چیکار میکنم
انگار همزمان ده تا آدم مختلف درونم زندگی میکنه

عاشق مواقعیم که خدا برام یه نشونه هایی می‌فرسته که میفهمم صدامو شنیده از حرفای نزده ی توی دلم خبر داره و من تنها نیستم. عاشق وقتاییم که خدا بهم اثبات می‌کنه که‌ وجود داره. عاشق اون زمانیم که بعد‌ گذروندن یه دوره ی سخت و سیاه از زندگیم حس می‌کنم خدا تن زخمیمو بغل کرده و داره بهم کمک می‌کنه تا همه چیز دوباره خوب بشه.

بدترین قسمت غریبه شدن با آدمی که دوستش داشتی اونجاست که باورت نمیشه اینی که حتی دیگه نمیتونی بهش بگی سلام، همونیه که یه زمانی روز و شبتون با هم میگذشته.

علت تمام غم های ما توقع داشتن از دیگرانه.
هرتوقعی حتی توقع آرامش، اندوه آشفتگی میاره پس بیاید یاد بگیریم که هیچ وقت در هیچ زمانی از هیچ کس هیچ انتظاری نداشته باشیم، این رمز داشتن آرامشه.

دوام بیاور؛
در مقابل دوست داشته نشدن!
در مقابل تغییر واکنش‌ها و رفتارها!
در مقابل نادیده گرفته شدن و کنار گذاشته‌شدن‌های ناگهانی...
تمرین کن روی هدف‌های خودت متمرکز شوی و آنقدر عمیق و حساب‌شده کارهای خودت را به سمت موفقیت‌های بزرگ و رضایت‌بخش پیش ببری که هیچ زمانی برای گلایه‌گزاری و دلخوری و اندوه باقی نمانَد.
عمیق و وسیع که باشی؛ به هر تکان کوچکی به هم نمی‌ریزی!

جدا شدن از کسی که باهاش طعم اولین دوست داشتن رو چشیدی، مثل کندن بخشی از روحه، زخمیه که نه زمان، نه آدم‌های جدید و نه حتی گذر سال‌ها نمیتونن جاش رو پر کنن، فقط یادت میمونه و هر بار که بهش فکر میکنی دوباره همون درد از نو شروع میشه.

ما همیشه
یا جایِ درست بودیم در زمانِ غلط
یا جایِ غلط بودیم در زمانِ درست
و همیشه
همین‌گونه همدیگر را از دست داده‌ایم...