یه واژه جدید به مکالماتمون اضافه شده، قبل جنگ.

آدم از هر جایی که میره بخش زیادی ازش جا میمونه اونجا. روی کاشی هاش، روی میزی که دستشو میذاشت روش، روی صندلی و مبلش، روی دسته ی شیر آب، کلید برق...
و واقعا عجیبه بدونی توی همینجایی که تو قدم میزنی، بعدا یه سری آدم دیگه قدم میزنن و خاطرات جدید متفاوتی میسازن.
بار آخر به اطراف یه نگاه اجمالی میندازی، درو قفل میکنی و آخرین تماس دستت قطع میشه با دستگیره ی دری که هر روز بهش می‌خورد
و میری.
خداحافظی خیلی عجیبه...

‏دوره غمت هم تموم میشه عزیزم ، با آدمهای جدید آشنا میشی ، کارهای جدید میکنی ، تجربه‌های جدید برات پیش میان و مسیرت کم کم عوض میشه ، دور میشی از غمت ، دور میشی از تاریکی ، زیاد نگرانش نباش.🤍

دوره غمت هم تموم میشه عزیزم، با آدم‌های جدید آشنا میشی، کارهای جدید میکنی، تجربه‌های جدید برات پیش و مسیرت کم کم عوض میشه، از غمت دور میشی، از تاریکی دور میشی، زیاد نگرانش نباش.

‏جدیدا حتی کوچیک‌ترین رفتارهای مثبتی که از طرف بقیه دریافت میکنم هم خیلی به چشمم میاد و سعی میکنم بهشون بگم که من کار قشنگی که برام کردی رو دیدم و براش ارزش قائلم .️

زخم هامون فقط درد نمیدن! بعضی‌ هاشون عمق جدیدی بهت میدن، مثل ریشه‌هایی که توی تاریکی خاک قوی‌تر میشن.

آن‌شرلی یه جا می‌گفت:
ماریلا چقدر خوب است که فردا روز جدیدی است و هنوز هیچ اشتباهی در آن رخ نداده
اینطور نیست؟ 🤍

♡

Distance is my new response to disrespect. I no longer react, I no longer return energy, I no longer dive into drama. I simply remove myself.

فاصله، پاسخ جدید من به بی احترامی است.
من دیگر واکنشی نشان نمی دهم، دیگر انرژی صرف نمیکنم، دیگر در درام غم و غصه نمیوفتم.
به سادگی خودم را حذف می کنم.

این جمله شاهکار بود:
"ما از تجربه یاد نمی‌گیریم، بلکه از تأمل درباره تجربه یاد می‌گیریم."

خیلی اوقات لازم نیست چیزهای جدیدی وارد ذهنمون بشه، کتاب جدید، تفریح جدید، کسب و کار جدید و حتی پارتنر جدید...
نه تنها برای ما مفید نیستن، خیلی اوقات میتونن منفی هم باشن چون فقط به ذهن ورودی میدیم و پردازشش نمیکنیم!
و به این میگن سیکل دریافت بدون پردازش که خیلی اوقات درگیرشیم

بلاتکلیفم
مثل اون کارمند بهداشتی که
نمیدونه فردا چه ساعتی باید بره سرکار...

(تایید و تکذیب ساعت کاری جدید
مسئولین بی کفایت )