‌
روزی میاد که
یاد میگیری به جای حرف زدن سکوت کنی،
به جای نزدیک شدن فاصله بگیری،
به جای منتظر موندن فراموش کنی که
کمتر باعثِ ناراحتیت بشه .


..

"حتی اگر ناراحتی، به هم ریخته‌ای،
با همان ناراحتی  مرا محکم بغل کن.
محکم، بسیار بسیار محکم..."
🫂.️

نباید یادت بره که ناراحتیاتم با من تقسیم کنی. من نمیخوام فقط وقتایی که خوشحالی، باشم.

باید گفت‌وگو کنیم، حتی وقتی حرف خاصی برای گفتن نداریم. از جزئیاتی بگیم که شاید بنظر بی‌اهمیت بیان، اما همینا مارو توی زندگیِ هم نگه میدارن. تعریف کنیم چایی‌ امروزمون رو با چی خوردیم، از فنجون قهوه‌مون، کتابی که داریم مطالعه‌ش می‌کنیم عکس بفرستیم، وقتی ناراحتیم یا بی‌دلیل خوشحالیم همدیگر رو در جریان بذاریم. که اگه از حال هم بی‌خبر باشیم، که اگه نگیم، که اگه نپرسیم کم‌کم از هم دور می‌شیم و به سکوت عادت می‌کنیم.

یه دوستی داشتم همیشه میگفت:
وقتی شب یکیو ناراحت میکنی
صبح با کمال پررویی باهاش چشم تو چشم نشو
و یه جوری برخورد نکن که انگار عینِ خیالتم نبوده...!
اون آدم شبشو به زور صبح کرده
و با رفتار بدت صد بار دیگه هم ناراحت شده!
مسئولیت دلی رو که میشکنی قبول کن رفیق!
یکی غمگین شده!
این چیز کمی نیست...!
باور کن شب به اندازه کافی غم داره!
تو بدترش نکن!
یا همون شب از دلش دربیار
یا صبح کاری نکن که فکر کنه
هیچ ارزشی برای ناراحتیش قائل نیستی...!

ببین من نمی‌تونم ازت دربرابر تموم رنج‌ها و سختیهای دنیا محافظت کنم. ولی می‌تونم بهت بگم که قوی باشی، وقتی داری غصه می‌خوری و ناراحتی کنارت باشم.
من نمی‌گم دنیا آسونه و غصه ای نداره می‌گم که همه ی اینارو باید باهم تحمل کنیم شونه به شونه.

یه وقتایی انقدر دلت گرفته که حتی نمی‌دونی برای چی ناراحتی...
فقط یه چیزی توی دلت سنگینی می‌کنه..

کسی که بدونه شما ناراحتید و بذاره با اون حال روزاتون رو سپری کنید و شب ها غمگین بخوابید، هیچکستون نیست.

Your life can change much more than you think in one year, just be ready for some discomfort.

زندگیت می تونه خیلی بیشتر از آنچه که فکرشو می کنی، تو طول یک سال تغییر کنه، فقط باید خودتو برای کمی ناراحتی هم آماده کنی.

آدم رو همین ناراحتی هایی که نمیتونه به زبون بیاره پیر می‌کنه :(

♡