دو نفر رو هیچوقت یادت نره
اینکه کی تو زندگیت ناراحتت کرد
اینکه کی تو زندگیت ناراحتیتو برطرف کرد...

اینکه بشینی هی فکر کنی هی فکر کنی با خودت بگی نه بابا اینطور نیست و از ته دلت میدونی دقیقا همونه که فکر میکنی و واقعا همون از آب درمیاد سطح ناراحتی جدیدی رو برات آنلاک میکنه.

مرا در آغوش بگیر، حتی اگر ناراحتی، به هم ریخته‌ای، با همان ناراحتی مرا محکم بغل کن، محکم، بسیار بسیار محکم.

آدما وسط غم و غصه هاشون میمیرن!
شاید ظاهرا همه چیز خوب باشه
اما روح جون میده و فکر میکنی نفس کم اوردی
آدما رو تو ناراحتی رها نکنین، اونا واقعا میمیرن.

‌
کسی که بدونه شما ناراحتید
و بزاره با اون حال روزتون رو سپری کنید
و شب ها غمگین بخوابید
هیچکستون نیست ...

. .

ببخشید نمیتونستم کسی که ناراحتیم واسش اهمیتی نداشت رو تو زندگیم نگه دارم.

مردها و زنها خیلی با هم فرق میکنن ؛
خانومها تو اوج ناراحتی و دعوا هم منتظر آغوش شما هستن ؛
حتی اگه تلفنُ قطع کنن منتظرن بهشون زنگ بزنید
حتی اگه داد بزنن منتظرن شما بغلشون کنید
حتی اگه در محکم ببندن و برن بازم منتظرن که شما دستشونو بکشید و برشون گردونید
زنها تو هر لحظه ای دوست دارن ببینن که خواسته میشن...

‏چطوری ناراحتیت رو نشون میدی؟ به همه جا نگاه میکنم، جز صورتش.

یکی‌و پیدا کنید که جایِ ابراز علاقه‌های زیاد، جایِ عاشقتم گفتنای بی‌وقفه، فقط بلدتون باشه. بدونه الان که داری با بغض حرف میزنی، لابد دلخوری. بدونه وقتی تند تند حرف میزنی عصبی و ناراحتی، بدونه وقتی زیاد سکوت میکنی دلت گرفته، بدونه وقتی داری پشت سرهم بهش زنگ میزنی از رویِ نگرانیه نه گیر دادن، و خیلی چیزای دیگه. اینکه بلدت باشه مهمه؛ اینکه بدونه الان چه حرفی و چه کاری خوشحالت میکنه مهمه، اینکه بیشتر از خودت بلدت باشه مهم‌تره. وگرنه همه بلدن بگن دوست دارم، عاشقتم ولی بلد بودن شما کار هر کسی نیست.

ذوقت رو کور میکنه، بهت توجه نمیکنه، با گفتن تو زیادی حساسی در برابر ناراحتی‌هات واکنش نشون میده، خبری ازت نمیگیره، خبری ازش میگیری با تاخیر سرد و کوتاه جواب میده، دائما این فکر رو تو سرت میچرخونه که چیزی از بقیه کم داری، دیگه
چجوری ثابت کنه دوست نداره؟ رها کن بره عزیزم.