آدم‌‌ در بزرگسالی یاد میگیره که گاهی دوستی‌ها منقضی میشن. تقصیر کسی هم نیست.
انگار عمرش تموم میشه و یواش‌یواش میمیره، بدون اینکه دلخوری‌ای پیش اومده باشه.

چقدر از آدمی که واضح حرفش رو میزنه خوشم میاد‌، انتظارش رو، خواسته‌ش‌رو، دلخوریش‌ رو.

کسی که دلخوری و گلایه‌اش رو مطرح میکنه با شما نمیجنگه، برای شما میجنگه، و روزی که بیخیال حرف زدن بشه اون روز مصادف میشه با روشن شدن روز شمار از دست دادنش.

بدترین حس؟ هم دوستش داری، هم اندازه تموم دنیا ازش دلخوری.

بعدا؟ بعدا حتی دیگه یادم نیست چرا ناراحتم کردی، به قول قدیمی‌ها دلخوریت کهنه بشه آدمش هم فراموش میشه.

یکی‌و پیدا کنید که جایِ ابراز علاقه‌های زیاد، جایِ عاشقتم گفتنای بی‌وقفه، فقط بلدتون باشه. بدونه الان که داری با بغض حرف میزنی، لابد دلخوری. بدونه وقتی تند تند حرف میزنی عصبی و ناراحتی، بدونه وقتی زیاد سکوت میکنی دلت گرفته، بدونه وقتی داری پشت سرهم بهش زنگ میزنی از رویِ نگرانیه نه گیر دادن، و خیلی چیزای دیگه. اینکه بلدت باشه مهمه؛ اینکه بدونه الان چه حرفی و چه کاری خوشحالت میکنه مهمه، اینکه بیشتر از خودت بلدت باشه مهم‌تره. وگرنه همه بلدن بگن دوست دارم، عاشقتم ولی بلد بودن شما کار هر کسی نیست.

بعد از دلخوری‌های مکرر ، پلن بعد از چشم افتادنه

حسم بعد از دلخوری از آدم‌ها کم توقعیه، ناراحتم کردی؟ حله دیگه توقعی ازت ندارم.

برای من قطع ارتباط با خیلی از فامیل ها منطقیه و دلیل کافی براش دارم اما
یروزی بابا گفت:
«باباجون شما میرید سر زندگی هاتون سرگرمین ولی من همین آدمها رو دارم و اگر شما اینجوری رفتار کنین دلخوری پیش بیاد خیلی تنهاتر میشم»
همین حرفش برام کافی بود تا احترام سمی ترین فامیلم نگه دارم.

دوام بیاور؛
در مقابل دوست داشته نشدن!
در مقابل تغییر واکنش‌ها و رفتارها!
در مقابل نادیده گرفته شدن و کنار گذاشته‌شدن‌های ناگهانی...
تمرین کن روی هدف‌های خودت متمرکز شوی و آنقدر عمیق و حساب‌شده کارهای خودت را به سمت موفقیت‌های بزرگ و رضایت‌بخش پیش ببری که هیچ زمانی برای گلایه‌گزاری و دلخوری و اندوه باقی نمانَد.
عمیق و وسیع که باشی؛ به هر تکان کوچکی به هم نمی‌ریزی!

#نرگس_صرافیان