شاید اگه یه دستگاهی بود که یه لحظه عمق احساس غم یا اضطراب طرف مقابل رو مینداخت توی وجودت تا کامل حسش کنی، خیلی چیزا حل میشد.

من توانایی این رو ندارم که نزارم درد بکشی و نزارم کسی ناراحتت کنه و اینکه میبینم هیچ کاری از دستم برنمیاد واسم زجرآوره، این توانایی رو دارم که به اندازه‌ تموم ثانیه‌هایی که باید کنارت باشم و نیستم از خودم متنفر باشم، من در مقابل این دوست داشتن مسئولم و باید رنجش رو بکشم.

‏شما امکان نداره یه آدمِ دروغگو پیدا کنی که به کسی اعتماد کنه ..
یا آدمِ خیانت‌ کاری که باور داشته باشه طرف مقابل بهش متعهده ..
اکثرِ آدمای مهربون هم نمیتونن تصور کنن کسی بتونه بهشون آسیب بزنه ..
میخوام بگم هر آدمی دنیا و آدماشو همونجور میبینه که خودش هست ..
زیاد درگیرِ رفتارای آدما نشید .. .️

طرف مقابلتو جوری باور میکنی
که خودتو هیچ وقت اینجوری باور نکردی

این میشه عشق🫀

تو در مقابل آدمی که قلبت رو در اختیار گرفته تبدیل به کسی میشی که هیچوقت تصور نمیکردی‌.

از کسی که چندسالی در حیطه‌ی مشاوره‌ی ازدواج کار کرده بود، چیزی شنیدم که جالب بود. می‌گفت: در ازدواج، شصت درصد شباهت کافی‌ست. سی درصد هم باید احترام به تفاوت‌ها و پذیرش استقلال طرف مقابل باشد. ده درصد هم چیزهایی‌ست که شما خودتان را هم بکشید، با آن‌ها نمی‌توانید کنار بیایید.

.حتی اگر با من حرفی نداری
باز هم با من حرف بزن. مثلا بگو : چه خبر ؟
تا من از خبرهایی که تو از آن‌ها خبر نداری برایت بگویم ...
از روزهایی بگویم که تو نبودی
از دردهایی بگویم که تنهایی کشیدم
حتی اگر هم برایت مهم نبود باز هم بگو واقعا ؟؟
تا چانه‌ام گرم شود و شاید آن بین‌ها خسته شوم
هیچ وقت در مقابل من سکوت نکن
من از سکوت واهمه دارم، سکوت اصلا علامت رضایت نیست؛
من هر چه سکوت دیدم همان رفتن بود..!



#فاطمه_شریف

گاهی برگشتن به رابطه‌ای که تموم شده، به این دلیل نیست که ما یا طرف مقابل تغییر کردیم، بلکه به این دلیله که ذهن ما هنوز دنبال پایانی متفاوت برای داستان و رنج‌های حل‌نشده‌ی قدیمه.

شما حق ندارید از طرف مقابلتون انتظار داشته باشیدکه گذشته نداشته باشه اما این حق رو دارید که وقتی با شماست گذشته رو تموم کرده باشه.

اگه نمیتونید از کسی که دوستش دارید در برابر والدین یا خانوادتون دفاع کنید نباید وارد رابطه بشید!
مییرسی چرا؟
چون شما از نظر ذهنی طرف مقابل رو نابود میکنین...