دو نفر رو هیچوقت یادت نره
اینکه کی تو زندگیت ناراحتت کرد
اینکه کی تو زندگیت ناراحتیتو برطرف کرد...

میگم ناراحت نشدم اما ذوقی که داشتم کور میشه.

‏بین هزارتا چیزی که ناراحتم میکرد تو هم یکی از اون‌ها بودی، ولی تنها چیزی که همیشه خوشحالم میکرد فقط و فقط تو بودی.

اینکه بشینی هی فکر کنی هی فکر کنی با خودت بگی نه بابا اینطور نیست و از ته دلت میدونی دقیقا همونه که فکر میکنی و واقعا همون از آب درمیاد سطح ناراحتی جدیدی رو برات آنلاک میکنه.

آدمی که دوست داره دنبال اینه که از چی ناراحت شدی؟ نه اینکه بخواد بهت ثابت کنه اصلا چرا ناراحت شدی؟ این رو همیشه یادت باشه.

سکوت آدم‌ها رو جدی بگیرید، دوستی که دیگه ازتون ناراحت نمیشه، آدمی که دیگه نگرانتون نمیشه، فرزندی که دیگه با خانواده حرف نمیزنه، اون‌ها دارن شما رو ترک میکنن.

‏اگه ناراحتم کنید دیگه مکالمه رو باهاتون ادامه نمیدم و مکانیزم باشه فعال میشه.

مرا در آغوش بگیر، حتی اگر ناراحتی، به هم ریخته‌ای، با همان ناراحتی مرا محکم بغل کن، محکم، بسیار بسیار محکم.

از یجایی به بعد باید وایسی خودت رو از دور تماشا کنی، همونقدر که تو مراقب همه چیز هستی، بقیه هم باهات همینن؟ همونقدر که تو برای همه خوب میخوای، بقیه هم برای تو خوب میخوان؟ همونقدر که دلت نمیاد کسی رو ناراحت کنی، بقیه هم نگران رفتارهاشون با تو هستن؟

آدما وسط غم و غصه هاشون میمیرن!
شاید ظاهرا همه چیز خوب باشه
اما روح جون میده و فکر میکنی نفس کم اوردی
آدما رو تو ناراحتی رها نکنین، اونا واقعا میمیرن.