بیخیالی رو تمرین کنید؛
یک سری از آدم ها حتی ارزش اینو ندارن که بخواید ی قسمت از فکرتون رو بهشون مشغول کنید....

هر بار مامانم با اعتماد به نفس بهم میگه ما همیشه خیالمون از تو راحت بود واقعا عصبی میشم، خب ای کاش نبود، ای کاش طوری بزرگم نکرده بودی که عادت کنم تک تک مشکلاتم رو در ایزوله‌ترین حالت ممکن حل کنم.

لا تعتقد أنک وحید اللَّه دائماً معک ..

خیال نکن که تنهایی ، خدا همیشه باهاته ..️

♡

اگه بخوام واست مثال بزنم، مثلا من یه دریا دوست داشتم و تو هر بار با یه لیوان این دریا رو خالیش کردی، الان خشک شده، تمومش کردی، خیالت راحت شد؟

ببین من یاد گرفتم حسمو به کسی نشون ندم. نگرانشون باشم هرشب اما به نظر عین خیالم نیست. تنها باشم ساعت‌ها اما به یکیشون پیام ندم که به تو نیاز دارم الان. چون میدونم دلشونو میزنه، گرچه آدمیزاد همیشه همین بوده و من از اولشم امیدی نداشتم. کلا هم یکی دو نفرو تو زندگیم دارم که از حس درونیم خبر دارن، اونم مدت‌ها زمان برد تا بتونم بگم داستان چیه و خود واقعیم باشم و انگار همه فلسفه بودنه آدما تو زندگیت همینه که تو واقعا چقدر خودتی کنارشون، با همه ضعفات، همین؛


. .

یک جا خونده بودم:
یک آدم پفیوز، تمام سعی‌اش را می کند که توهمیشه خیال کنی گند زده ای.

رسیدن به بیخیالی، مخصوصا بعد از یه مدت که تموم ذهنت درگیرش بوده، حس بی‌نظیریه.

‏گر کسب کمال می‌کنی می‌گذرد
ور فکر مجال می‌کنی می‌گذرد
دنیا همه سر به سر خیال است، خیال
هر نوع خیال می‌کنی می‌گذرد

وحشی بافقی

. .

یه دوستی داشتم همیشه میگفت:
وقتی شب یکیو ناراحت میکنی
صبح با کمال پررویی باهاش چشم تو چشم نشو
و یه جوری برخورد نکن که انگار عینِ خیالتم نبوده...!
اون آدم شبشو به زور صبح کرده
و با رفتار بدت صد بار دیگه هم ناراحت شده!
مسئولیت دلی رو که میشکنی قبول کن رفیق!
یکی غمگین شده!
این چیز کمی نیست...!
باور کن شب به اندازه کافی غم داره!
تو بدترش نکن!
یا همون شب از دلش دربیار
یا صبح کاری نکن که فکر کنه
هیچ ارزشی برای ناراحتیش قائل نیستی...!

این جمله ته بیخیال شدَنه ، حافظ میگه:

زَدیم بَر صف رِندان ، هرچه بادا باد!
• |.