" أنا کل الإغتراب و
أنت کل البیوت و الأمان "

من سراسر غربت بودم
و تو همه‌ی خانه‌ها و پناه‌ها .️

♡

هیچوقت تا حالا با همچین ورژنی از خودم
که بعد از کلی صبوری، یهو تو یک لحظه،
تمومِ چیزایی که با چنگ و دندون نگهشون
داشته بودم و رها کنم و برم، روبرو نشده
بودم.

هنگامی که در پیِ خودم بودم ، تو را یافتم
• |.

کاش زندگیم همون جایی که باهات خوشحال بودم و خیلی دوستم داشتی تموم میشد.

خسته نبودم فقط دیگه ارزش جنگیدن نداشت.

نیاز دارم برگردم به روزی که دو تا غریبه بودیم و زخمت رو تنم نبود، میدونی اون موقع هم آدم غمگینی بودم ولی انقدر زخمی و غمگین نه.

حالا که پوستم داره کنده می‌شه ای کاش نارنگی بودم ..🪵

♡

شاید گاهی کمی دیر بلند شوم و خودم را جمع و جور کنم اما می‌دانم که بلند می‌شوم، خودم را محکم می‌تکانم، سرم را بالا می‌گیرم و جوری ادامه می‌دهم که کسی باور نکند همین چند لحظه قبل با چه رنج و اندوهی به زمین افتاده بودم
و چقدر غمگین بودم.

وسط یه راهی ولم کردی که کل مسیر رو بخاطر
تو اومده بودم...)))

‏خودم بودم و پهنای دلم
تو تمامِ جمعیتم بودی
همه‌ی مردمم .️.

- رضا جمالی

♡