‏هر بار به خودم گفتم شاید من اشتباه متوجه شدم بذار کوتاه بیام، متوجه شدم که خیلی هم درست متوجه شده بودم و باید گند میزدم به طرف.

I used to worry about the labels others placed on me, until I realised my limitations weren’t coming from their labels, but from my own.

قبلاً نگران برچسب‌هایی بودم که دیگران بهم می‌زدند، تا اینکه متوجه شدم محدودیت‌های من از برچسب‌های اونا نیست، بلکه از برچسب‌های خودم ناشی میشه.

مهم ترین چیزی که تو زندگیم یاد گرفتم این بود که هیچکس همونطور که شناخته بودم باقی نمیمونه.
این آدما به مرور زمان خود واقعیشون رو نشون میدن
اونی که چند وقته میشناسیش خود واقعیش نیست بلکه داره یچیز بهتری از خودش نشون میده
و زمان میبره که واقعیت درونشو ببینی،
شخصیت واقعیشو رو کنه.

"- آدم مغروری هستی؟
- نه چطور؟
- چون نگفتی دو قدم اونطرف نرو، یکم بیشتر بمون.
- وقتی تشنه به عشق ایستاده بودم درست سر پله‌ی اول، این تو بودی که چمدون سفر بستی. آدمی که می‌خواد بره دل رفتن رو داره. الآن نره، یک‌ماه بعد، یک‌ماه بعد نره، یک‌سال بعد.
- ولی منتظر بودم بگی نرو. بمون، یکم بیش‌تر بمون.
- الآن دیره؟
- الآن دیره.
- چرا؟
- آدم مغروری هستی. آدم‌های مغرور می‌بازن، به همه‌چی، از همه بدتر به عشق‌شون. ما دوتا بازنده‌ایم، یکی توی لباس عاشقی، و اون یکی توی جلد غرور."

حالتی وجود داره به نام حالت «کاش سکوت کرده بودم»، که به‌مراتب از حالت «کاش این رو هم گفته‌بودم» بدتر و غم‌انگیزتره.

امشب یک نفر اشتباهی برایم فرستاد «کجایی؟»
دلم هری ریخت، مدتها بود منتظر این بودم که کسی برایش مهم باشد من کجا هستم
در همین حین دوباره پیام آمد
«شرمنده؛ اشتباه شد»
برایش نوشتم
«میدانم، من در ضلع جنوبی دریاچه چیتگر ،روی شن‌ها نشسته‌ام، میشود اشتباهی حالم را بپرسید»؟
دیگر پاسخی نداد...

بعد از مرگ‌ ابراهیم رئیسی و پیشگویی های عجیب سیمپسونها  بشدت دنبال سری کامل این مجموعه بودم که ببینیم دیگه قراره چه اتفاقی تو ایران بیافته...
تا اینکه دیدم اینجا همه رو بدون سانسور گذاشته
.

سخت‌ترین قسمت جدا ڪردن راهم از تو، این بود ڪہ مطمئن بودم دنبالم نمیای...

به روی خاک تو شاید همیشه شاد نبودم
ولی غریب نبودم.

الان میفهمم که چقدر دوستون داشتم و عاشق تک تک نگاهاتون بودم و نبودنتون چقدر غمگین و ناراحت کنندس:))))


. .