ولی هیچی لذت بخش تر از این نیست که میبینی آدمای عوضی زندگیت گیر یه عوضی تر از خودشون افتادن.

لبام که هیچی ، تو یکاری میکنی قلبمم میخنده
• |.

اونی برنده‌س که حتی وقتی همه‌چی داره، هیچی واسه از دست دادن نداره.

می‌ترسم
ته
این‌
همه
سخت‌گیری،
هیچی
نباشه!...

تو حق نداری راجع به کسی قضاوت کنی که کل زندگیشو ندیدی،
روزای سختشو حس نکردی،
از نزدیک شاهد هیچی نبودی؛
تو فقط یه قسمت کوچیک از عمرشو تماشا کردی،
تو فقط دیدی چیکار کرده، ولی ندیدی بهش چی گذشته،
شاید این بهترین تصمیمی بوده که اون آدم گرفته،
ولی "قضاوت" بدترین تصمیمیه که تو گرفتی!

بعضی
وقتا
بهتره
هیچی
نگی
ولی
یادت
باشه
که
چی
شنیدی.

از عشق دوم بودن میترسم، از اینکه آدمی که به تو رسیده کنار آدم قبلی تا خرخره عاشق بوده، حالا دیگه هیچی براش نمونده جز تلاش برای بقا.

نمیدونم عزیزم، شاید تلخ‌ترین قسمت زندگی اونجاییه که مجبور میشی قبول کنی هیچی قرار نیست اونطوری که تو دلت میخواد پیش بره.

دیگه منتظر نیستم کسی دستم رو بگیره، پشتم باشه، رفاقت کنه، زخم‌هام رو التیام ببخشه، حتی منتظر معجزه هم نیستم، اصلا دیگه منتظر هیچی نیستم و هیچی نمیخوام.

بنظرم همه آدم‌ها یبار باید تا تهش برن، تا ته اون چیزی که خیلی بهش اصرار دارن برن و تا جون دارن براش بجنگن، انقدر که خسته و زخمی برگردن مهم نیست که تهش برنده شن یا بازنده، مهم اینه که تهش رو دیدن، کسی که تهش رو دیده دیگه از هیچی نمیترسه، مدیون دلش نیست که شاید میشد.