آدمیزاد عجیبه، علناً و عملاً به هیچی اعتقاد ندارم، اما هنوز وقتی جایی نگرانی ‌و اضطراب و تردید بهم غالب میشه، ته دلم می‌گم «الهی به امید تو».

بغل طولانی در سکوت. هیچی هم نگم و هیچی هم نشنوم.

امسال حتی پاییز هم حس پاییز بودن رو نداد بهمون؛
اصن هیچی دیگه سرجاش نیست، زندگی حال نمیده.

هیچی سلامتی،
ما هم خونه ایم بقیه رفتن برنامه!

من واقعا نیاز دارم برای مدت زیادی بخوابم،
نیاز دارم مدت زیادی فکر نکنم، نیاز دارم مدت زیادی هیچی نفهمم،
هیچ‌چیز نشنوم، هیچ‌چیز نبینم!
من واقعا نیاز دارم برای مدت کوتاهی نباشم..



. .

به خودت میای میبینی دیگه هرچی صبر بوده
خرج کردی، هرچی اعصاب بوده خُرد کردی،
دیگه هیچیو نمیتونی تحمل کنی فقط
یه آرامش مطلق میخوای:(:

از مسیر هیچی نگو ، با مقصد غافلگیرشون کن.

‌
مشکل اینه فکر می کنید
همیشه گزینه بهتری هم هست
برای همین قدر هیچکس رو هیچی
رو نمی دونید...


. .

هر اشتباهی که تو زندگیت کردی، در اون لحظه بهترین کاری بوده که میتونستی انجامش بدی، هر انتخابی که تو زندگیت کردی، بهترین تصمیمی بوده که گرفتی و هر حسی که داشتی قوی ترین چیزی بوده که قلبت بهش باور داشته. پس لطفا حسرت هیچی رو تو گذشته نخور، تو اون لحظه بهترین خودت بودی، همین.

واسه هر مدتی که احتیاج دارید برید تو لاک خودتون اما بعدش با یه انرژی مضاعف برگردید به صحنه زندگی هیچی قشنگتر از قوی بودن نیست ..