نمی‌دونم عزیزم، شاید بدترین قسمت
زندگی اونجاست که مجبور می‌شی
قبول کنی هیچی قرار نیست اونجوری
که تو دلت می‌خواد پیش بره....

ولی بیاین قبول کنیم که بهترین ورژن خودمونو سر مزخرف ترین آدمای دنیا هدر دادیم.

انگار دیگه هیچ اومدنی، هیچ رفتنی و هیچ اتفاقی نمیتونه روم تاثیر بذاره، دیگه خیلی راحت همه چیز رو قبول میکنم و ازش میگذرم و میگم زندگی همینه دیگه.

ولی قبول داری ظهرای خونه ، یه حس خاصی دارن🥹.

♡

هرجا هستید یه قدم از آدمی که اشتباهش رو قبول نمی‌کنه و بابتش عذرخواهی نمی‌کنه فاصله بگیرید!

‍ منتظر ڪُدام معجزه ای؟
دلش اگر با تو بود •••
قصد خوب ڪردنِ حالت را اگر داشت
با جمله ای ، تمام پل هایِ شکسته یِ
پشت سرتان را تعمیر می‌ڪرد!
قبول ڪُن ڪه معجزه
در عشق است ڪه اتفاق می‌افتد
نه در نگاه سرد و بی تفاوتی ڪه
تا مغز استخوانت را میسوزاند •••


سحر رستگار

آدمی که بابت اشتباهاتش نه میتونه عذرخواهی کنه نه میتونه قبول کنه، آدمیه که شما از یجایی به بعد فقط زجرش رو میکشید.

اونجایی که بالاخره قبول میکنی اون آدم دوستت نداره و دیگه از تلاش دست میکشی<<<<<<<<

ولی قبول داری بعضی آدم‌ها حیفت میکنن؟ حرف و عملشون یکی نیست، اعتمادت رو، احساست رو، قلبت رو، حال خوبت رو، حتی قنج رفتن دلت رو حیف میکنن، کاش آدم‌ها رو با حرف‌هاتون و کارهاتون حیف نکنید.

کاش همه ی زن ها مردی را داشتند که عاشقشان بود ...
مردی که حرف هایشان را می فهمید...
ظرافتشان را به جان می خرید...
و روزانه چند وعده ؛
از زیبایی و خاص بودنشان تعریف می کرد...
و کاش مردها ؛
زنی را کنارشان داشتند که عاشقش بودند...
که به آنها تکیه می کرد ... و قبولشان می داشت ... آن وقت جهانمان پر می‌شد از زنانی که پیر نمی شدند ،
مردانی که سیگار نمی کشیدند ،
و کودکانی ؛
که انسان های سالمی می شدند...