من دیگه ناراحت نمیشم؛
زندگیم یه فرمول ساده داره ببخش و رد شو!
دیگه جایی برای ناراحتی و غم ندارم...

.࿐

از اینکه جزو "همه" باشم متنفرم،
اگه همه رو دوست داری، ازت ممنونم نمیخواد منو
دوست داشته باشی و اگه همه برات مهمن
ممنون میشم که به من اهمیتی ندی.

واقعا دیگه مغزمم کشش دروغ گفتن های ادمای اطرافمو نداره…!
کاش بفهمن حالم و استپ کنن!
بفهمن منم ادمم و خسته میشم از همه چی.
کاش بفهمن که دیگه جونی تو تنم نمونده براشون با خودشون بجنگم :)

‏تا اطلاع ثانوی اخلاق ندارم. البته هیچ‌وقت نداشتم، یه سگ نیمه بالغ بودم ولی اخیرا دارم به یه سگ کامل تبدیل میشم.
‌

جدیدا حس می‌کنم حرف زدن و پیام دادن هم ازم انرژی میگیره و خسته میشم.

من اینجوری‌ام که به یه نخ فکر میکنم،
تبدیلش میکنم به طناب،
وصلش میکنم به یه لنگر،
پرتش میکنم داخل اقیانوس،
و بله! غرق میشم ..

‏انگار منم که چسبیدم به ارتباطاتم وقتی حتی کوتاه رها می کنم از بین میره، اگه ارتباط رو یه طناب در نظر بگیریم ازون ور دستی نیست که نگه ش داره
‏اما من وقتی دست خودمو شل می کنم متوجه ش میشم

شبی میرسه که بهم‌میگی دارم میمیرم…
منم میگم بسلامت عزیزم مزاحمت نمیشم.
به تلافی همه اون شب هایی که هزاربار مُردم و بیخیالم بودی!

من صبورم خیلی صبور ولی وقتی قلبم عمیقا بشکنی اونوقت نه سرت داد میزنم نه دعوات میکنم نه باهات قهر میکنم سکوت میکنم بیخیال از کنار همه رفتار های زشتت رد میشم دیگه ازت خواهش نمیکنم اونوقته که دیگه واسم مُردی!

.࿐

آدم عجیبی ام صبر میکنم و با همه‌ی اخلاقای طرف کنار میام بعد یه روز میرسه که صبرم تموم میشه و جوری بیخیالش میشم و ازش میگذرم که انگار اصلا از اولش وجود نداشته.

.࿐