اونجا که حاتمه رحیمی‌ میگه : چند وقتیست زیاد گریه می‌کنیم ، ولی اشک‌های ما باغبان‌اند ، همین‌روزها تویِ چشم‌هایمان جنگل‌ سبز می‌شود ...

♡

‏من واقعا زندگیم نابود شده، استرسم چندین برابر شده، قهوه خوردنم هزار برابر شده، از اونور لرزش دست‌هام و سر دردهام شونصد هزار برابر شده، پرخاشگرتر شدم، بیحوصله شدم، با هر چیزی گریه میکنم و مثل چی نگران آشناها و حتی غریبه‌هام، در حالیکه من الان باید به سمت آرزوهام میدوییدم.

عزیزم این عادلانه نیست
که باهم بخندیم
ولی تنهایی گریه کنی ..
اگه غمی داشتی به خودم بگو
همین :)

صدای بی گزند
.️.

𝙉𝙤 𝙤𝙣𝙚 𝙠𝙣𝙤𝙬𝙨 𝙖𝙗𝙤𝙪𝙩 𝙩𝙝𝙚 𝙨𝙞𝙡𝙚𝙣𝙩 𝙩𝙚𝙖𝙧𝙨, 𝙩𝙝𝙚 𝙝𝙞𝙙𝙙𝙚𝙣 𝙨𝙤𝙧𝙧𝙤𝙬𝙨 𝙖𝙣𝙙 𝙩𝙝𝙚 𝙥𝙖𝙞𝙣 𝙩𝙝𝙖𝙩 𝙝𝙖𝙨 𝙩𝙤𝙧𝙣 𝙤𝙪𝙧 𝙗𝙤𝙣𝙙𝙨 𝙖𝙥𝙖𝙧𝙩 𝙚𝙭𝙘𝙚𝙥𝙩 𝙤𝙪𝙧𝙨𝙚𝙡𝙫𝙚𝙨...

هیچڪس جز خودمون از گریه‌های خاموش، غم‌های پنهان و دردهایی ڪه بند بند وجومون رو پاره ڪردن خبر نداره...

اهمیتی نداره که بعد مرگ کی به یاد ما گریه میکنه مهم اینه که قبل مرگ، چه کسی پناه گریه های ما بود..!

دل شکستن اینجوریه:
من اون روز خندیدم ولی
قلبم گریه کرد از حرفت 🫀

بنده هیچوقت کسی رو بخاطر اینکه با یه اتفاق کوچیک از کوره درمیره و شروع به گریه میکنه قضاوت نمیکنم، خیلی خوب میدونم که برای اون اتفاق گریه‌ نمیکنه بلکه برای تموم چیزهایی که تا اون لحظه تحمل کرده گریه میکنه.

فکر کردی میشینم و واسه یه ماهی گریه میکنم در حالی که کل دریا پیش رومه؟ بله، درست فکر کردی، چون اون ماهی مورد علاقه‌ام بود.

بعضی وقتا مجبوری
تو فضای بغضت بخندی
دلت بگیره ولی دلگیری نکنی
شاکی بشی ولی شکایت نکنی
گریه کنی اما نذاری اشکات پیدا شن
خیلی چیزارو ببینی ولی ندیدش بگیری
خیلی حرفارو بشنوی ولی نشنیده بگیری
خیلی ها دلتو بشکنن و تو فقط سکوت کنی…

میگفت هیچوقت آدمی که حتی با فکر از دست دادنت گریه کرده رو ول نکن، بهت قول میدم هیچکس اندازه اون دوستت نخواهد داشت.