کسی که تو رو به گریه انداخت، یه روزی برات گریه میکنه.

دربارش گریه نمیکنم، ولی خب غذا هم نمیخورم، درست نمیخوابم و با کسی حرف هم نمیزنم.

خواستم امروز بهت یادآوری کنم که : چشات قشنگ‌تر از اونیه که بخوای باهاش گریه کنی،تو فقط بخند.

هیجان فوق‌العاده‌‌ی لحظه‌ی بهم رسیدن رو هوشنگ ابتهاج خیلی قشنگ توصیف کرده :

آمدمت که بنگرم ، گریه نمی‌دهد امان .️

♡

چنان فرو ریخته ام
که اگر به رقصی شادمانه برخیزم،
در همان میان به گریه ای عمیق خواهم نشست.

‏_دوست داری در موردش صحبت کنی؟!
‏ دوست دارم در موردش گریه کنم :)

قانون پایستگی فقط افسردگی که از بین نمیره، فقط از شکلی به شکل دیگه تغییر پیدا میکنه، یه روز کلا میخندی، یه روز همش گریه میکنی، یه روز خیلی سرحالی، یه روز حوصله هیچ بنی بشری رو نداری، یه روز پر از انگیزه‌ای، یه روز ناامیدترین آدم روی زمینی، یه روز مهربون‌ترینی، یه روز بداخلاق‌ترین، ولی در همه حالت این حس مبهم و سردرگمی که نمیدونی چیه ولت نمیکنه.

هموسو امشب کشته شد، وضعیت روحی ایم جوری که میتونم بابتش گریه کنم. (جومونگ هی میگفت استاد استاد و پیداش نمیکرد) اینجا هنوز نمیدونست بابای واقعیشه

تو تنها کسی هستی که وقتی میخندی خوشگلی، گریه میکنی خوشگلی، عصبانی میشی خوشگلی، استرس داری خوشگلی، خسته‌ای خوشگلی، و اون وقت‌هایی که اصرار داری که اصلا قیافت خوب نیست، اون وقت‌ها از همیشه خوشگل‌تری.

ولی به نظر من تو راه هدفتون ‏گریه کنین، زجر بکشین، استراتژیتون رو عوض کنین، گاهی استراحت کنین.. ولی هیچوقت یه قدمم نیاین عقب. ‏تاکید میکنم هیچوقت! چون حسرت خوردن خیلی سخت از همه چیزه..