نیما یوشیج در ستایش عشق میگه:

به تو که می‌رسم، مکث می‌کنم!
انگار در زیبایی‌ات چیزی جا گذاشته‌ام...
مثلاً در صدایت آرامش، یا در چشم‌‌هایت زندگی.

چقدر این متن شبیه من بود:
الان که بر می گردم به پشت سرم نگاه میکنم
میبینم کم گذاشتم! نه برای بقیه برای خودم
من را چیزی نجات نداد من لاشهی روحم را به روی شانه‌ی خودم انداختم و دوام آورد...!:)
• |.

گاهی با خودم میگم کاش آدم بی‌تفاوتی بودم، مثل کسی که رفتار دیگران برایش اهمیت ندارد اما متاسفانه آدم حساسی‌ام، زود میرنجم و بیشتر از هر چیزی که باید درگیر فکر و خیال میشم.

تنها چیزی که هیچوقت از مد نمی‌افته ادبه، هیچ چیز به اندازه‌ی ادب ادم‌ها رو جذب خودش نمی‌ کنه.

تلاش کن واسه چیزی که میخوای، آدمی که دوستش داری، شرایط دلخواهت، جایی که میخوای باشی و از هر چیزی که حس میکنی تو زندگیت باارزشه ساده دست نکش، که حتی اگه آخرش هم نشد تو از اینکه بی‌تفاوت نبودی نسبت بهش پیش خودت و‌ وجدانت سرت بلند باشه.

To have a friend and be a friend is what makes life worthwhile.

داشتن یک دوست و دوست بودن چیزیه که زندگی رو ارزشمند می کنه.

یچیزی‌میگمومیرم:
گاهی خدا از طریق آدم‌هایی که در کنارت قرار میده، بهت میگه دوستت داره؛)

«تا حالا دیدید کسی از در بیاد تو و بگه ببینید من دو تا دست دارم؟
آدمی که چیزی و داشته باشه و به خودش اطمینان داشته باشه؛ داد نمیزنه چون می‌دونه چی داره.»

این حرف همیشه پس ذهنم هست و تا الان خلافش بهم ثابت نشده.

و در نهایت هر چیزی تا یه حدی ارزش جنگیدن داره.

یه چیزی باید باشه که آدم بهش تکیه کنه برای ادامه دادن زندگی، منظورم اینه که غیر از لذت بردن از ذات زندگی یه چیزی باید باشه برای اینکه خودت رو از معلق شدن نجات بدی، برای من اون چیز یادگرفتنه، وقت‌هایی که دارم یچیزی یاد میگیرم واقعا حالم خوبه و هیچ خبری از غم و غصه و افسردگی و دل‌مردگی نیست .