I'm so proud of how I handled this year. I fought so many silent battles. I had to humble myself, wipe my own tears and pat myself on the back.

راضیم از خودم که چطور از پس امسال بر اومدم.
با کلی درگیری‌های درونی و ذهنی که به چشم کسی نمیومد جنگیدم.
و مجبور بودم صدام در نیاد، اشکام رو پاک کنم و یه دست مریزاد به خودم بگم.

یه پنجره بایه قفس.️


یه حنجره بی همنفس

سهم من از بودن توووو

یه خاطره س همینو بس

تواین مثلث غریب

ستاره ها رو خط زدم

دارم به آخر می رسم

از اون ور شب اومدم

هر وقت فکر می‌کنم که اگه هر جای دیگه‌ای به جز ایران به دنیا می‌اومدم چقدر همه چیز متفاوت می‌بود، دلم می‌خواد کل سال‌های زندگی‌ام رو گریه کنم. تکرار جمله‌ی معروف خسرو شکیبایی غمم رو زیادتر می‌کنه «و دیگر جوان نمی‌شوم.»

باور کنید هیچکس الکی بد اخلاق نمیشه، هیچکس الکی بدبین نمیشه، من از وقتی به دنیا اومدم اینطوری نبودم، خودتون باعث شدین، زندگیم باعث شد.

اصلیه من بودم که با همه چیز کنار اومدم ولی تو گند زدی.

اومدم بنویسم شب که می‌شه دلم می‌خواد بمیرم، دیدم روزا هم همین بساطه

𝐈 𝐚𝐦 𝐰𝐚𝐢𝐭𝐢𝐧𝐠 𝐟𝐨𝐫 𝐭𝐡𝐞 𝐝𝐚𝐲 𝐰𝐡𝐞𝐧 𝐈'𝐦 𝐚𝐛𝐥𝐞 𝐭𝐨 𝐬𝐚𝐲 "𝐈 𝐦𝐚𝐝𝐞 𝐢𝐭."

من منتظر اون روزی هستم که قادر به گفتن "من از پسش بر اومدم" باشم .️.

♡

نمیدونم درک میکنید یا نه
ولی بعضی وقتا یهو
چشامو باز میکنم میبینم باز دارم
به خاطر چیزایی که چند بار پذیرفتم و باهاشون کنار اومدم غصه میخورم!

گوش کنید انرژی بگیرید.

واسه آشتی با تو از راه دراز اومدم🩵.

پیروزی های چشمگیری ندارم؛
ولی میتونم با شکست هایی که از اون زنده بیرون اومدم غافلگیرت کنم.