اومدم بگم تو غمت کنارتم، اما این حرف کوچیک‌تر از دردی بود که دیدم، زخم روی تن و روحت نشسته ولی دردش تا مغز استخونم نفود کرده.

من برای ادامه دادن یا ندادن تاس نمیریزم، یا میمونم تا استخونم بشکنه، یا طوری میرم که به نظر بیاد هیچوقت نبودم، بدون اما و اگر.

من واقعا تو نشون دادن احساساتم به دیگران عاجزم پس اگه فقط ی بار حس کردی که دارم بهت علاقه نشون میدم بدون دوست داشتنت تا پوست و استخونم رسیده.

ازت متنفرم با تمام پوست و گوشت و استخونم

به بابام میگم: بابا نوشابه خریدی برام؟
میگه: پوکیه عقل که داری میخوای پوکیه استخونم بگیری !!!!
من:|
مهر پدری:)