بدترین لحظه؟
_ لحظه‌ ای که نمیدونی کم تلاش کردی یا واقعا نمیشد.

آدم برای این همه خداحافظی ساخته نشده واقعا.

‏اینم هندل می‌کنی و می‌گذرونی و بعدش هم می‌بینی اونقدرا هم که تو ذهنت بزرگش کردی بزرگ نبود چون واقعا زندگی همینه :).

تو بامن کاری کردی ک بدجور بی اعتماد شم، به آدم‌ها شک کنم، به حرف‌هاشون، به قول‌هاشون، ولی هنوز امیدوارم یه روز یکی یطوری بهم بگه همه چیز درست میشه که واقعا باور کنم.

از اینکه بادکنک ذوقم هر بار ترکیده میشه و اون همه اشتیاق تبدیل به غصه و آخرش هم خشم میشه، واقعا خسته شدم.

‏ای کاش به همون اندازه که تظاهر می‌کنم اهمیت نمیدم واقعا اهمیت نمی‌دادم، اما اهمیت میدم، من درون خودم بیش از اندازه به همه چیز اهمیت میدم...

تیکه ای زیبا از کتاب کافکا در کرانه - هاروکی موراکامی

«و هنگامی که طوفان به پایان برسد، به یاد نخواهی آورد که چگونه از آن گذشتی، یا چگونه توانستی زنده بمانی. حتی مطمئن نخواهی بود که آیا طوفان واقعاً تمام شده است یا نه. اما یک چیز قطعی است:
‏وقتی از طوفان بیرون بیایی، همان شخصی نخواهی بود که وارد آن شده بودی. تمام هدف این طوفان همین است.»



..

آدم‌هایی که همه چیز رو مسخره میگیرن واقعا نفرت انگیزن.

اوضاع تغییر میکنه ولی یادتون بمونه کیا واقعا نگرانتون بودن!!

شمام یه حس dissociation دارید و نمیتونید بپذیرید این رسما جنگه؟ انگار که این تصویرا مال کشور شما نیست و شما فقط تماشاچی‌ش هستید؟ واقعا یه حال کثافتی دارم که توصیف‌پذیر نیست