چقدر اشتباهی با آدم‌هایی حرف زدیم که هیچ تمایلی به شنیدنمون نداشتن؛
و چقدر اشتباهی خودمون رو از
آدم‌هایی دریغ کردیم که مشتاقِ
گوش دادن به حرفا و درد و دلامون بودن ...

آدم واسه خودش نمی ترسه ، موندن و از دست دادنه که ترسناکه...>>>

امیدوارم با گوش دادنش حال بدتون یکم فروکش کنه .️

「♡」

آدمایی که تنهایی رو ترجیح دادن دلیلش این نیست که تنهایی رو دوست دارن، اینه که آدم درستی نمی‌بینن که بخوان کنارش باشن.

کسی که دلخوری و گلایه‌اش رو مطرح میکنه با شما نمیجنگه، برای شما میجنگه، و روزی که بیخیال حرف زدن بشه اون روز مصادف میشه با روشن شدن روز شمار از دست دادنش.

‏از توضیح دادن خودم به دیگران متنفرم، برام هیچ اهمیتی نداره که تو درباره من چه فکری میکنی، من حتی حاضر نیستم ذره‌ای تلاش کنم تا طرز تفکر تو رو نسبت به خودم عوض کنم.

من شبیه کسایی هستم که ترس از دست دادن دارن؟ آفرین نه، پس آدم باشید.

تعهد خیلی مهمه؛
تعهد به حرفات
تعهد به انتخابت
تعهد به کارت
تعهد به قولت
تعهد به آدمایی که تو زندگیتن،
تعهده که عیار آدما رو مشخص میکنه...
وگرنه موقع حرف زدن و قول دادن، همه هستن!
حتی یه غریبه تو خیابون.

بعد از قطع ارتباطم با بعضیا تنها چیزی که ازش پشیمون میشم زودتر انجام ندادنشه.

باور کن عزیز من مهم‌تر از به‌دست آوردن، نگه‌داشتنه. تو هر چقدر هم بلد باشی برای به‌دست آوردنش بجنگی، اگه بلد نباشی چطور نگهش داری، اگه ندونی چطور باهاش رفتار کنی، از دستت می‌ره.
و بدتر از نداشتن، داشتن و از دست دادنه...