من دوست نداشتم؟ من تو رو به سلامت روانم ترجیح دادم.

𝐇𝐞𝐚𝐫𝐝 𝐚 𝐭𝐡𝐞𝐫𝐚𝐩𝐢𝐬𝐭 𝐬𝐚𝐲 "𝐏𝐞𝐨𝐩𝐥𝐞 𝐰𝐡𝐨 𝐧𝐞𝐞𝐝 𝐭𝐡𝐞𝐫𝐚𝐩𝐲 𝐝𝐨𝐧'𝐭 𝐜𝐨𝐦𝐞 𝐭𝐨 𝐮𝐬 𝐭𝐡𝐞𝐢𝐫 𝐯𝐢𝐜𝐭𝐢𝐦𝐬 𝐝𝐨" 𝐚𝐧𝐝 𝐭𝐡𝐚𝐭 𝐭𝐨𝐨𝐤 𝐦𝐲 𝐡𝐞𝐚𝐝 𝐨𝐟𝐟

از یه تراپیست شنیدم که می‌گفت: " آدمایی که به روانکاوی احتیاج دارن پیش ما نمیان ، قربانی‌هاشون میان " و این یه جورایی منو بی‌دفاع کرد ..

روانشناسی می‌گه:
گاهی اوقات تنها دلیلی که باعث می‌شه
چیزی که غمگینت می‌کنه رو رها نکنی،
اینه که اون تنها چیزی بوده که تو رو
خوشحال می‌کرده.....

‏اگر بدونید بعضی آدما فقط با یه " نخ " به این دنیا وصل هستن ، نه کسی رو آزار می دید ، نه قضاوت می کنید ، نه چوب لاچرخ بقیه می ذارید ، نه با روح و روان کسی بازی می کنید ، واقعا خیلی ها لبه پرتگاهن و فقط یه هُل نیاز دارن برای سقوط .

من سر تو حسود نیستم، سر تو یه خودخواه، روانی، سادیسمی از خود راضیم که میخوام فقط مال من باشی.

فقط خواستم بگم که درسته شماها آسیب دیدین، روحی و روانی، ولی دلیل نمیشه به ما هم آسیب بزنین. ماهم قد شما آسیب داریم. بدترش نکنین.

همون پروانه‌‌ای که توی قلبت پرواز میکرد، یه روز راه نفست رو میبنده.

‏گاهی خستگی ما فقط از کار و تلاش نیست؛
از جنگیدن با واقعیت‌هایی میاد که امیدی به تغییرشون نداریم.
روانشناسان به این وضعیت میگن "خستگیِ امید" (Hope Fatigue)؛ حالتی که حالا با یک استراحت ساده ازبین نمی‌ره



. .

وقتی انرژی روانیت ته کشیده، مغزت ترجیح میده از ارتباط‌های اجتماعی دور بمونه که بتونه ترمیم بشه، گاهی تنهایی یه راه شفاست که خودت رو پیدا کنی، روی خودت و پیشرفتت و کارهات متمرکز شی و یه من قوی‌تر خلق کنی.

‏وَ...

حالم را هر کس پرسید،بگو؛
خوب است،
اشکش روان،
اندوهش جاری،
زخم ها عجیب کاری بود...