بزرگترین خواستم درحال حاضر فقط اینه که بتونم ادم سیف‌ زندگیمو تو این سن پیدا کنم

خیلی جاها حسم دروغ نمیگفت، این خودم بودم که نمیخواستم باور کنم.

آره من یه وقت‌هایی از دستت عصبی میشم، ناراحت میشم، حسودی میکنم، سرت غر میزنم، اذیتت میکنم، از دستم خسته میشی، یجاهایی ناامیدت میکنم و حتی باعث میشم بترسی، فقط خواستم بگم همه این‌ها از سر عشق و علاقه زیاد من به توعه وگرنه بقیه آدم‌ها بی‌ارزش‌تر از اونی هستن که بخاطرشون عصبی بشم یا واسشون خودم رو به آب و آتیش بزنم.

فقط خواستم حالت رو بپرسم، ترجمه‌ش میشه فقط خواستم ببینم هنوز منو یادت هست یا نه!
جوابش هم خیلی ممنون نیست، جوابش اینه:مگه میشه تورو یادم بره…

می‌خواستم بگویم که
جز تو،
از همه ناامید شده‌ام و از همه می‌ترسم؛
اما پیش از آنکه این را به تو بگویم،
تو نیز مرا ناامید کرده‌ای…!

خواستم بگم تا ابد دوست دارم
دیدم این جمله خیلی قشنگ توصیفش کرده:

بعد از مرگم
اگر نسیمی شانه‌ات را لرزاند
بدان منم که هنوز دوستت دارم .. 🤍

‏یه جا نوشته بود:

"آدم بودن مقوله پیچیده‌ایه،
ممکنه درست چند دقیقه بعد از رقصیدنی که غرق عرقت کرده، از ته دل زار بزنی
بعد بلند بشی، سرمه به چشمات بکشی و کل دنیا رو مبهوت ماتیک قرمزت کنی
درحالی‌ که درونت جنگ جهانی برپاست....!

هیچی دیگه
خواستم بگم درست نوشته بود...

زندگی بعدی؟!
ولی من می‌خواستم تو همین زندگی داشته باشمت…

هیچوقت به جمله‌ی «اگه بخواد خودش پیام میده» اعتقاد نداشتم ، چون من میخواستم و پیام ندادم

‏اگر بعدها خواستم از این روزها داستانی تعریف کنم از " تن خسته ای میگم که توی تاریکی دنبال نور می‌گشت."