یه مفهومی داریم به نام «الاهمال بعد الاهتمام»، بی‌تفاوتی و بی‌توجهی بعد از توجه زیاد. دیدین بعضیا، حالا به هر هدفی، مثلا اینکه میخوان به‌دستت بیارن، بهت بی‌نهایت مهر و توجه میدن. دورت رو میگیرن. حواستو پرت میکنن از داشته‌هات. بعد یهو نیست میشن. اینا واسه یه‌عمر دفن می‌کنن یه احساساتی رو در آدما. بی‌اعتمادش می‌کنن به زمین و زمان. واسه همینه میگه این‌کار «قتل نفس بریئة بغیر حق»، در حکم کشتن انسانی بی‌گناه به ناحقه. چون اون‌آدم دیگه درست‌بشو نیست. عینهو میت. لااقل تا یه زمان طولانی.

دیدین کاسبا میگن: "رفتیم معامله رو زخمی کردیم که طرف نتونه با کس دیگه ای وارد معامله بشه"
‏بعضیا این کارو با احساس آدما میکنن …

دیدین در نوشابه رو که باز میکنی، اگه حواست بهش نباشه گازش می‌پره و بی مزه میشه؟
آدم خوبای زندگی همینجورین. اگه حواستون بهشون نباشه ذوقشون کور میشه.

‏من از اون ادماییم کے خیلے دیر میکشم بیرون،از اونا که تا لحظه اخر پاره شدن ریسمان فرصت میده،به کارش،به ادما،به دوستش،به رابطش،به همسایش،به مسائل،به اون ادمه...شما ولے مثل من نباشین.هرجا دیدین داره سختتون میشه فقط بکشین بیرون از موضوع و خلاص.رمزش همینه.

•
وقتی برای اولین بار دیدینش اینو بهش بگید:
" تا قیامت نرود لذت دیدار از دل "

- صائب

「♡」

‏از این آدمایی که " نه دلِ موندن دارن نه پای رفتن" دیدین فرار کنین.

دیدین بعضیا وقتی نمی‌تونن مثل یکی باشن مدام پشت سرش دری وری می‌گن؟
اینا رو اذیت نکنین اینا خیلی حقیرن...

. .

‏به نظرم وقتی،
تو غذا موی بلند دیدین،
خدارو شکر کنید...

وگرنه با موی کوچیک،
آدم فکرش هزار جا میره...

......

آخرین باری ک از ته دل خندیدین رو ب یاد میارین؟=)

(کامنت کنید.)

دیدین آدمای صبور کلاً عصبانی نمیشن و آرومن، ولی اون روزی که عصبانی بشن هیچی اون خشم و عصبانیتو آروم نمیکنه؟!
آدمای عاشق هم همینن، میمونن، میسازن، ولی روزی که بخوان برن هیچی باعث نمیشه برگردن