فارغ از دنیا ، بشینیم یکم دورهم ضعف کنیم .

صدای بی گزند

🥹🤍🩵.

«آدم گاهی دلش می‌خواهد بنشیند و با یکی در مورد کتابی که خوانده است حرف بزند، درست انگار دارد دوره‌اش می‌کند. اما کو تا یکی این‌طور و آن‌همه اخت پیدا شود؟»


هوشنگ گلشیری
.بره گمشده راعی

‏دوره غمت هم تموم میشه عزیزم ، با آدمهای جدید آشنا میشی ، کارهای جدید میکنی ، تجربه‌های جدید برات پیش میان و مسیرت کم کم عوض میشه ، دور میشی از غمت ، دور میشی از تاریکی ، زیاد نگرانش نباش.🤍

دوره غمت هم تموم میشه عزیزم، با آدم‌های جدید آشنا میشی، کارهای جدید میکنی، تجربه‌های جدید برات پیش و مسیرت کم کم عوض میشه، از غمت دور میشی، از تاریکی دور میشی، زیاد نگرانش نباش.

چی شد که وارونه شدیم؟
رسیدیم به دوره ای که به چیزایی افتخار میکنن که یه روزی سبب خجالت بودن
به خیانت میگن تجربه!
به بی تعهدی، سبک زندگی!
به بی اخلاقی، رک بودن!
به فحشا، جسارت!
به دیده شدن، موفقیت!
به سطحی بودن، باحال بودن!
و به هرچرندی که خودشونم ازش ته دل راضی نیستن میگن "خود واقعیم"!

یکی از درسهایی که توی زندگیم یاد گرفتم این بوده که؛
همه‌چیز یک دوره‌ای داره،
هیچ چیزی، هیچ آدمی، هیچ شرایطی تا همیشه اون‌جوری که هست نمی‌مونه؛
یا تموم میشه یا شکلش عوض می‌شه.

یه قسمت از زندگی خیلی عجیبه، همون دوره از زندگیت که منتظر اون تغییر عجیبی که پولدار شی، خوشحال شی، عاشق شی، خوشگل‌تر بشی و کلا زندگیت عوض بشه و چقدر هممون احساس می‌کنیم که تو این دوره که هیچ مقصدی نداره گیر افتادیم.

‏به نظرم یکی از غمگین‌ترین فکت‌هایی که وجود داره و خیلی اتفاق میوفته دوستی‌‌ها یا دوست‌های دوره‌ایه، یه مدت باهاشون خیلی صمیمی میشی، باهاشون کلی حرف میزنی، کلی خاطره میسازی، کلی چیزهای خوب اتفاق میفته، کلی اینتراکشن داری ولی بعد از یه مدت بدون هیچ دلیلی بینتون فاصله میوفته و حتی از هم دیگه خبر هم ندارین.

‏احساس عدم تعلقم از مکان و افراد و اجتماع فراتر رفته و حس می‌کنم حتی به این دوره زمونه هم تعلق ندارم.

هروقت دیدین کسی در داشتن خصلتی در خودش اصرار میورزه، بدونین بیشتر از اون خصلت دوره و میخواد از طریق پافشاری روی داشتنش، نداشتنش و انکار کنه!