‏ببخشیدا ولی نباید از بیرون امامزاده باشید و از درون حرومزاده.

نوشته بود:
اونی که نباید میرفت رفت
دیگه فرقی نداره کی هست کی نیست...
• |.

نباید حرف هایمان همگی باد هوا باشد ؛
ما چیپس چی توز نیستیم.!!!!

هی بهش گفتم، گفتم نکن، گفتم ببین من دارم اذیت میشم، من دارم اینجا پیش تو و تو این رابطه‌ای که قرار بود پر از آرامش و حال خوب باشه پر پر میشم، میشنید، بخدا که میفهمید من چی میگم، میفهمید چی میخوام، اما نشنیده میگرفت، نادیده میگرفت، هم من رو، هم حرف‌هام رو، هم خواسته‌هام رو، انگار جدی جدی یه وقت‌هایی نباید دنبال کلمات گشت، رفتار آدم‌ها حرف‌هایی ک روشون نمیشه بهت بزنن رو نشون میده.

من شدیدا طرفدار این موضوعم که درسته هر رابطه‌ای حتما نباید به ازدواج ختم بشه اما نمیتونی چندین سال از زندگیت رو پای کسی بذاری که قرار نیست هیچ جایی توی آینده‌اش داشته باشی.

تو نباید بیای من رو هوایی کنی چون تو خودت میدونی اسمت ک میاد گریه‌ام میگیره، چون تو میدونی من هیچکس رو ندارم سر بذارم رو شونه‌هاش به یاد تو گریه کنم، چون تو میدونی از وقتی بهت پناه آوردم و شونه خالی کردی دیگه ترسیدم ب شونه‌ایی تکیه کنم، وقتی میدونی من هیچکس رو ندارم وقتی میدونی من رو چقدر خورد کردی نباید بیای خودت رو واسم یاد آوری کنی باشه؟

می گذره و می‌فهمی که
چقدر نباید از خودت میگذشتی .

تنها چیزی که نباید واسَش جنگید،
خواسته شدنه...

از maybe in another life خسته‌م. چرا نباید همین زندگی، همین الان، همون چیزی باشه که می‌خوام؟

درد اونجاست که بعضی اوقات محیط سمی ازت یه آدمی میسازه که خود تو از اون نسخه ای که بهش تبدیل شدی رنج میکشی! و خودت رو سرزنش میکنی بابت چیزی که نباید بهش تبدیل میشدی! ولی این نسخه دوست نداشتنی تنها نسخه ایه که باعث میشه توی اون محیط دَوام بیاری!