لازمه خودت رو هل بدی توی دل
سختی‌هایی که به ظاهر تحملشون
طاقت بیشتری می‌خواد، برای رهایی
از آسونی هایی که بعدها زندگیت رو
سخت‌تر و تباه میکنن.


. .

بهترین تعریف عشق که تا امروز خوندم اینه:
"در چشمهای اونی که ادم شماست، شما یک قطعه هنری هستید. زخمهای شما شبیه یک داستان هستند نه یک اشتباه. سکوت و کم حرفی شما عجیب نیست و فهمیده می‌ شه. در چشمهای اون ادم، شما لازم نیست کوچک بشین تا دوست داشته بشین."

از روابط انسانی پیچیده خوشم نمیاد. هر چیزی که لازم باشه براش دروغ گفت، سیاست بخواد و احساسات واقعی رو پنهون کرد، ارزشش و نداره.

دیگه لازم نیست به خاطر بی‌پولی از علاقت بگذری،اینجا در ۱۴ روز طراحی رو یادت میده با کمترین هزینه و راحت ترین روش ها.🤌🏻

یاد بگیرید
همون موقع که لازمه، باشید
یه دقیقه بعد، یه ساعت بعد، یه روز بعد، یه ثانیه بعد دیگه اون لحظه نیست؛ ‏
دستا سرد میشن، احساسات ته‌نشین میشن، طوفانا آروم میشن، آتیشا خاموش میشن...
و آخرش
فقط این به یاد آدم می‌مونه که ‏به موقع بودن کنارش یا نه.



. .

این جمله شاهکار بود:
"ما از تجربه یاد نمی‌گیریم، بلکه از تأمل درباره تجربه یاد می‌گیریم."

خیلی اوقات لازم نیست چیزهای جدیدی وارد ذهنمون بشه، کتاب جدید، تفریح جدید، کسب و کار جدید و حتی پارتنر جدید...
نه تنها برای ما مفید نیستن، خیلی اوقات میتونن منفی هم باشن چون فقط به ذهن ورودی میدیم و پردازشش نمیکنیم!
و به این میگن سیکل دریافت بدون پردازش که خیلی اوقات درگیرشیم

هر بار که از تعارضات داخل روابطت فرار می‌کنی، مغزت فکر میکنه جونت رو نجات دادی! اما رشد جایی شروع میشه که بفهمی لازم نیست همه چیز رو تهدید ببینی!
بعضی اوقات تهدید واقعی خود ماییم که با اجتنابمون نمیذاریم احساسات اصیل رو تجربه کنیم.

داستایفسکی می‌دونست که داشتن یه آدم امن چقدر مهمه که تو رمان جنایت و مکافات نوشت:

‏«هر کس باید بتواند به جایی پناه آورد، چون مواردی پیش می‌آید که حتماً لازم است انسان بتواند به یکجا، به هر کجا که باشد برود.»

وقتی ادم تو یه شرایط لجن گیر کرده برای اینکه ازش دربیاد دو تا چیز لازمه، اول بفهمه که توی لجنه و دوم بتونه تصور کنه که بیرون این لجن چی هست، چی منتظرشه، قراره چی بشه. یه امید، یه تصور، یه برنامه، یه چیزی که بهش بگه ببین یه چیز دیگه هم غیر لجن وجود داره، دست و پا بزن و بیا بیرون

بعضی اوقات لازمه روبرو شدن با واقعیت، رنجیدنه! از رنجیدن خودت و دیگری اجتناب نکن! رنجیدن تو باعث رشدت میشه، و رنجوندن دیگری مواجه شدن با سیلی واقعیت!