وسط راهی ولم کردی که خودت قدم به قدمش دستم رو کشیدی و آوردی، من از نبودنت ناراحت نیستم، از بازیچه شدنم عصبانیم.

باید همینجا بودی. باید این باد بازیگوش اردیبهشت ،
آواره می‌شد بین موهات و گردن‌ات
باید انگشتِ دستان بی‌قرار من، به چیدنِ بوی برگ‌های چنار، به پوستِ صورت‌ات یورش می‌برد...
باید برات از قصه‌های سرگردان مغزم می‌گفتم و تو گوش می‌کردی‌ام...
باید همینجا بودی ... باید تنها نبودم...
این نسیم بازیگوش اردیبهشت ماه نبودنت را بدجور زبان درازی می‌کند ...

#علی_سلطانی

.حتی اگر با من حرفی نداری
باز هم با من حرف بزن. مثلا بگو : چه خبر ؟
تا من از خبرهایی که تو از آن‌ها خبر نداری برایت بگویم ...
از روزهایی بگویم که تو نبودی
از دردهایی بگویم که تنهایی کشیدم
حتی اگر هم برایت مهم نبود باز هم بگو واقعا ؟؟
تا چانه‌ام گرم شود و شاید آن بین‌ها خسته شوم
هیچ وقت در مقابل من سکوت نکن
من از سکوت واهمه دارم، سکوت اصلا علامت رضایت نیست؛
من هر چه سکوت دیدم همان رفتن بود..!



#فاطمه_شریف

‏آدم‌هایی که توجه و حضورشون رو نشون میدن، همیشه برای من ارزش بیشتری دارن. بی‌تفاوتی هیچ‌وقت جذاب نبوده.

عادت کنید؛
خودتون رو به کسی یاداوری نکنید
یادم رفت توجیه خوبی نیست
براش مهم نبودی
تمام!..

خدایا بابت همه چیزایی که به صلاحمون نبود و نشد شکرت..
حتی اگه غُر زدیم..
حتی اگه براش گریه کردیم..
و حتی اگه ازت شاکی شدیم..

یچیزی میگمو میرم :
اما من به اندازه‌ی اتفاق ‌های بد زندگیم
آدم بدی نبودم...:)))

یه روزی که دیر شده میفهمی هیچکس تورو تماشات نمیکرد و نگاهش به تو نبود، ولی تو از ترس نگاه دیگران خودت و زندگی نکردی.

من برای ادامه دادن یا ندادن تاس نمیریزم، یا میمونم تا استخونم بشکنه، یا طوری میرم که به نظر بیاد هیچوقت نبودم، بدون اما و اگر.

هیچوقت سوپرایز نشدم، هیچوقت کسی تو تنهاییام دنبالم نیومد، هیچوقت کسی برای خودم بهم پیام نداد، هیچوقت هیچ آدمی برای من اون آدمی نبود که من برای آدم‌های زندگیم بودم، هبچوقت کسی خوشحالم نکرد، خلاصه من همیشه فقط خودم و خودم بودم، این باعث شد قوی‌تر از قبل بشم و بدونم که من فقط خودم رو دارم.