بهم گفتن اگه دوست‌ داشت اینجوری
نمی‌کرد؛ نتونستم چیزی بگم...

«غرق در افکار خود، شمعی که میسوخت را خاموش کرد؛
خانه سوت و کور بود و هیچکس سراغش را نگرفت، گویا انسان اولین مرگش، زمانی است که همه اورا از یاد ببرند.»


. .

‏یه روزی تو زندگی هرکس یه نفر میره که بعد از رفتنش بقیه رفتنها رو خیلی راحتتر میشه تحمل کرد؛
به قول رشیدی سمرقندی:
چون بی تو گذشت، بگذرد بی دگران...

از تو
به کجا توان گریخت
و فراموشت کرد؛
حال آنکه تو تمام منی...؟!

#عارف_محسنی

تو یکی از نامه‌هایی که فروغ فرخزاد به فریدون، برادرش، نوشته میگه:

‏«فعلاً می‌سازم -چه‌ می‌شود کرد؛ مگر می‌شود دنیا را پاره کرد و از تویش خوش‌بختی را درآورد- همین است که هست.»
خیلی شبیه شرایط الانمونه :)

یادآوری مهم:

اگه یه‌نفر فهمید ناراحتید و هیچکار نکرد؛ اون هیچکس‌تون نیست…

My therapist told me that it helped me a lot;
"No person is ever permanent in your life, at the longest, one day death will end that relationship."

‏تراپیستم به جمله بهم گفت که خیلی بهم کمک کرد؛
«هیچ آدمی هیچ‌وقت در زندگی شما همیشگی نیست ، در طولانی‌ترین حالت، روزی مرگ به اون رابطه پایان می‌ده.»

Some people cannot be convinced;  You should respect their understanding and let them go.

بعضیا رو نمیشه قانع کرد؛  باید به نفهمیشون احترام گذاشت و رهاشون کرد.

نوشته بود:
«بعضی چیزها را نمی‌توان درمان کرد؛
فقط باید آن‌ها را به دوش کشید.»

نه منو کُشت؛ نه قوی‌ترم کرد؛
فقط خسته شدم؛ خسته‌تر!