گاهی تو خیالم باهات حرف میزنم، آخرین‌ باری که دیدمت رو به یاد میارم و بودنت رو ادامه میدم، یادت باشه میتونستی دستم رو بگیری، اما نگرفتی.

گاهی تو خیالم باهات حرف می‌زنم. آخرین‌ باری که دیدمت رو به یاد میارم و بودنت رو ادامه میدم؛ یادت باشه می‌تونستی دستمو بگیری، اما نگرفتی.

روزایی هست که فقط ادامه می‌دی،
نه به خاطر اینکه خوب باشی،
به خاطر اینکه بلد نیستی وایسی، حتی وقتی همه‌چی از پا انداختت.
هیچ‌کس نمی‌فهمه پشت اون “چیزی نیست” چقد زخم پنهونه.
و تهش می‌پرسی از خودت:
«چرا هیچ‌وقت کسی حواسمو نگرفت وقتی داشتم می‌ریختم؟»

ناراحتی فقط خواب رو از من نگرفته، چشمام رو اشکی کرده، اشتهام رو کور کرده، خنده‌هام رو ازم گرفته، اعصابم رو ضعیف کرده، من تموم شدم.

بهترین انتقام بعد از رفتنش، موفق تر شدنه
بهترین انتقام بعد از رفتنش، خوشحال تر بودنه
بهترین انتقام بعد از رفتنش، به خودت رسیدنه
بهترین انتقام بعد از رفتنش، هر روز بهتر و بهتر شدنه
بهترین انتقام بعد از رفتنش، هر روز زیباتر شدنه
بهترین انتقام بعد از رفتنش، هر روز قوی شدن و خودتو ساختنه

بهترین انتقام، انتقام نگرفتنه!

«غرق در افکار خود، شمعی که میسوخت را خاموش کرد؛
خانه سوت و کور بود و هیچکس سراغش را نگرفت، گویا انسان اولین مرگش، زمانی است که همه اورا از یاد ببرند.»


. .

There is only one thing more painful than learning from experience and that is not learning from experience.

فقط یک چیز دردناک تر از یادگیری تجربست و اون درس نگرفتن از تجربه هاست.

‏آدمی که خیانت نمیکنه دلیلش این نیست آدمای بهتری سر راهش قرار نمیگیرن
فقط ذاتش رو مثلِ ذاتِ بعضیا لجن نگرفته!
‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

تو آدما رو نمیتونی نجات بدی مخصوصا اونی که توی دردش خونه ساخته و ازش بیرون نمیخواد بیاد! چون هنوز تصمیم نگرفته که از خودش نجات پیدا کنه! اونی که نخواد نجات پیدا کنه، از تو قهرمان نمی‌سازه! بلکه تو رو هم قربانی میکنه!

وقتی انسان آموخت که چگونه با رنج‌هایش تنها بماند آن وقت چیز زیادی نمانده که یاد نگرفته باشد 🤍

- آلبر کامو

♡