شما محتاج هیچ‌آدمی نیستید. شما فقط محتاجِ تصویری هستید که از اون آدم توی ذهن‌تون ساختید.

زندگی جوری آدمو عوض می‌کنه که
خودش هم متوجه نمیشه؛ یاد میده
کمتر اعتماد کنی، کمتر حرف بزنی،
کمتر وابسته بشی. یه روز به خودت
میای و می‌بینی اون آدم قبلی نیستی،
فقط یه نسخه‌ی زخمی‌تر با یه لبخند
سردتری.

تو قطره ای از دریا نیستی
تو خود دریایی درون یک قطره 🩵

♡

انقدری کینه‌ای هستم که یادم بمونه چیکار کردی.
ولی اونقدری مهم نیستی که تلافی کنم.

من بی تو در غریب‌ترین شهر عالمم
بی من تو در کجای جهانی که نیستی؟!

یه وقت‌هایی هم حالت خوب نیست و نمیدونی چرا، فقط میدونی خوب نیستی و سخت‌ترین کار توی این وقتا توضیح دادن اینه که چرا خوب نیستی، اگر هم بگی نمیدونم که فکر میکنن نمیخوای بهشون بگی، واسه همین همون گم و گور بشی واسه خودت بهتره.

رفتار دیگران با تو، بازتابی از «مشکلاتِ درونی» اون‌هاست نه شخصیت تو. وقتی که به این درک برسی، دیگه دنبال اثبات خودت نیستی، آگاه میشی و آروم، و از آدم‌ها نه با خشم بلکه با یه «فهمیدمِ» واقعی فاصله می‌گیری.


. .

تو از دست اون عصبانی نیستی، تو از دست خودت عصبانی هستی که بهش اعتماد کردی.

Sometimes you have to walk away from people, not because you don't care, but because they don't.

گاهی اوقات باید از مردم دور بشی،
نه به این دلیل که برات مهم نیستن، بلکه به این دلیل که تو برای اونا مهم نیستی و بهت اهمیتی نمیدن.

نمی‌دونم چطوری بهت بگم حوصله‌ی هیچکسو ندارم که متوجه بشی مشکل تو نیستی، منم.