کاش دنیا طور دیگری بود عزیز من، کاش پیتزا آدم رو چاق نمیکرد، کاش عصر جمعه دلگیر نبود، کاش بیمارستان‌ها جز برای زایمان بیماری نداشتند، کاش علاقه به زجر منتهی نمیشد و تو همانطور که گفته بودی مرا دوست داری کاش واقعا داشتی.

لذت دنیا را کسی بُرد
که هم پوشید و هم بخشید و هم خورد
هر آن کس کیسه اش محکم گره خورد
خودش مُرد
ثروتش را دیگری بُرد ...

اینطوریاست .

کائنات وجودی واحد است. همه چیز و همه کس با نخی نامرئی به هم بسته‌اند. مبادا آه کسی را برآوری؛ مبادا دیگری را، به خصوص اگر از تو ضعیف تر باشد، بیازاری. فراموش نکن اندوه آدمی تنها در آن سوی دنیا ممکن است همه‌ی انسان‌ها را اندوهگین کند و شادمانی یک نفر ممکن است همه را شادمان کند.

‌گاهی بی آنکه بفهمی
در طول زمان ادم دیگری می‌شوی
بیشتر سکوت میکنی دیرتر باور میکنی
و کمتر می رنجی...


. .

هیچکس
به اندازه زمانی که دیگری را توصیف میکند، شخصیت خود را فاش نمی‌سازد!!

کشنده ترین چیزی که بعد از بیرون اومدن از یه رابطه عاطفی رو مغز آدمه اینه که آیا شانس دیگری پیدا خواهم کرد که کسی را این چنین دوست داشته باشم؟

به نظرم اینکه بعضی از دیگران فقط وقتی با ما کاری دارن، بهمون پیام میدن، واقعا مشکلی نداره. ما نمی‌تونیم به همه نزدیک باشیم و دائما از همه خبر بگیریم. ظرفیت روانی و احساسی ما محدوده. اما ناگهان در موقعیتی گرفتار میشیم و یادمون میاد کسی ممکنه بتونه بهمون کمک کنه. خب باید درخواست کنیم. و در مقام کسی که ازش کمک خواسته شده، اگر بتونیم، چرا کمک نکنیم؟ فقط چون اون دیگری هر هفته به یاد ما نبوده؟

چارلز بوکوفسکی چقدر زیبا میگه:

باید خودمان نوری بر تاریکی مان بتابانیم
این‌ را هیچکس دیگری
بر ما انجام‌ نخواهد‌ داد
• |.

اگر روز بدی داشتی ناراحت نباش. روزهای بدتر دیگری هم مونده.

مایکل بالینت میگه: «هر زمان که داریم از چیزی فرار می‌کنیم، در واقع داریم به سوی چیز دیگری می‌دویم.»
من هم اضافه می‌کنم که:
برای کسی که داره به سمتت می‌آد فوراً آغوشت رو باز نکن، شاید اون در حال فرار از کس/چیز دیگه‌ای باشه…