وقتی یکی میگه اگه میخواست برمیگشت، من یاد وقت‌هایی میفتم که میخواستم، ولی هیچوقت برنگشتم.

یه روزهایی هم هست که از جنگیدن با زندگی خسته می‌شی. خودتو می‌کشونی گوشه‌ی رینگ اما زندگی دوباره با تمام توانش می‌افته روت. زور زندگی بیشتره، مجبورت می‌کنه دوباره سرپا شی و بجنگی. شعارش همینه «تا زنده‌ای بجنگ و زندگی کن.»

‌
آدم جنگیدن نباشید؛
به خصوص برای آنهایی که ثابت کرده اند
ارزش این جنگ، ارزش وقت و نیرو، و ارزش زخمی شدن شما را ندارند.

دوست ندارم کسی را برنجانم
این یکی از ضعف هایی است که
بیشترین مشکل را برایم درست کرده

♡

بعضی‌هامون خیلی بی‌رحمانه داریم یه دردهایی رو تحمل میکنیم، دردهایی که خیلی بزرگ‌تر از قد و قواره ماست، هیچوقت حق انتخابی براشون نداشتیم، زورشون خیلی بیشتر از لبخندهامونه، دردهایی که هر بار از خودت میپرسی چرا من؟ و هر بار جوابی که هیچوقت پیداش نکردی و غمگین‌ترت میکنه.

مشکلات، نگرانی‌ها و اضطراب‌هامون کم نیست. تا می‌خوایم به خودمون بیایم، تا می‌خوایم یکم خودمون رو جمع و جور کنیم همه‌چیز آوار می‌شه روی سرمون. ما غریبه‌هایی هستیم با دردهای مشترکِ آشنا، ما جوون‌هایی هستیم که جوونی‌مون به تاراج رفت و چیزی ازش نفهمیدیم، ما یک زخم گنده روی صورت ایرانیم که هیچ‌وقت قرار نیست خوب بشه.

آدم‌ها از همدیگه دور میشن، بعضی وقت‌ها بخاطر حرف‌هایی که نباید به هم بزنن ولی میزنن و بعضی وقت‌ها بخاطر حرف‌هایی که باید به هم بزنن ولی نمیزنن.

یه روزی میرسه که به خودت میگی، چه خوب شد که فلانی از زندگی من رفت، چه خوب شد دوستی من با فلانی بهم خورد چون بدون اون الان آدم خوشحال‌تر و بهتری هستم، واسه آدم‌هایی که از زندگیت میرن غصه نخور اون‌ها از اول هم آدم قصه تو نبودن.

𝐇𝐚𝐩𝐩𝐲 𝐩𝐞𝐨𝐩𝐥𝐞 𝐟𝐨𝐜𝐮𝐬 𝐨𝐧 𝐰𝐡𝐚𝐭 𝐭𝐡𝐞𝐲 𝐡𝐚𝐯𝐞. 𝐔𝐧𝐡𝐚𝐩𝐩𝐲 𝐩𝐞𝐨𝐩𝐥𝐞 𝐟𝐨𝐜𝐮𝐬 𝐨𝐧 𝐰𝐡𝐚𝐭 𝐭𝐡𝐞𝐲 𝐚𝐫𝐞 𝐦𝐢𝐬𝐬𝐢𝐧𝐠

آدمایی که نسبت به زندگیشون رضایت دارن روی داشته‌هاشون تمرکز می‌کنن ، آدمای ناراضی روی چیزهایی که ندارن

زخم هامون فقط درد نمیدن! بعضی‌ هاشون عمق جدیدی بهت میدن، مثل ریشه‌هایی که توی تاریکی خاک قوی‌تر میشن.