با خودت فکر می‌کنی بذار فعلا به کارهای بقیه برسم، کارای خودم حالا وقت هست! هی بقیه رو راضی نگه میداری و هی کارای خودت، فکرهات و ایده هات رو عقب میندازی تا یک جا که میبینی همه ازت راضین ولی تو از خودت متنفری.

یه‌روزی تو زندگی، که امیدوار باشید زودتر اتفاق بیافته، وقتی نشستید پشت میز کار یا کافه، یا دارید رانندگی می‌کنید، یه‌چیزی از ذهنتون رد میشه که بلافاصله میشینه روی زبونتون؛ «من واقعا دیگه زورم به زندگی نمی‌رسه». فعلا اینو بدونید که زندگیتون از اون‌روز یه‌جور دیگه‌س. چون دستت بیشتر از دلت میلرزه. کمتر غصه میخوری. کمتر بهت برمیخوره. کمتر تلاش بیهوده میکنی.

......
.️.️.️.️.️.️


فعلا اینو داشته باشید تا بعد
🥹..
#کپشن_خاص_
1402/7/11

بعدا حالم خوب میشه فعلا میخوام افسرده باشم.

این نوشتهٔ نرگس صرافیان طوفان واقعاً خوندنیه؛ نوشته:

«من از کنار ساحل چند صدف با خودم آوردم و نمی‌دانستم که سرپناه خرچنگ‌هاست!
او مرا تنها گذاشت و نمی‌دانست که حضورش بزرگترین دلخوشی و پناهگاه روزهای سخت من است!
من به دوستم گفتم فعلا فرصت شنیدن حرف‌هایش را ندارم، در حالی که او همان لحظه لبه‌ی پرتگاه امیدواری جهانش ایستاده‌بود و عمیقا نیاز داشت با کسی حرف بزند.
ما آدم‌ها، همیشه نا آگاهانه جدی‌ترین آسیب‌ها را به هم می‌زنیم، بی‌آنکه حتی متوجه باشیم...
وقت‌هایی که قلبت از حرف یا رفتار کسی شکست؛ حکایت خرچنگ‌ها را به یاد بیاور و در نظر داشته‌باش که شاید طرف مقابلت حتی خبر نداشته که تو در مقابل فلان حرف یا رفتار او تا چه اندازه آسیب‌پذیر و شکننده بوده‌ای

انقدر روحیه ام شکننده شده که فعلا نمیخوام ارتباطی با هیچکس داشته باشم :)))

دلم می‌خواد همه‌چیزارو تلافی کنم. ولی خب فعلاً حوصله‌شو ندارم.

باشه باشه حالا فعلاً از فکرم برو بیرون که فردا کلی کار دارم. قول می‌دم بعداً بهت فکر کنم قول.

آدم‌ها، حتی آدم‌های خیلی نزدیک به هم، گاهی نمی‌توانند نسبت به اطرافیان‌شان پذیرنده/گرم باشند. این سرما نوعی خداحافظی موقت است. همان‌طور که آدم‌ها حق جدا شدن از یکدیگر و خداحافظی ابدی دارند، حق سرد بودن و دور ایستادن، حق خداحافظی موقت هم دارند: فعلاً آن‌جا می‌ایستم و نگاهت می‌کنم.


. .

Laugh Now Cry later

فعلا بخند ، وَقت واسه گریه زیاده:)

. ⃟.