وقتی تیکه کلام هاش میشه تیکه کلام هات، نوع خندیدنتون شبیه به هم میشه، نوع حرف زدنتون، نوع رفتارتون، علایق و سلیقه هاتون یکی میشه؛ در واقع دارین وارد یه لِول جدیدی فراتر از صمیمیت میشید، شما دارید با هم یکی میشید و حقیقتاً این یکی از زیبا ترین چیزاییه که میتونه برای هر دو نفر اتفاق بیفته.

‏کمالگرایی کارش همینه؛
ازت میخواد فقط بدویی!
هر وقت هم که وایسی
با شلاق احساس گناه و عقب ماندگی
و توهم اینکه باید بهتر از چیزی که هستی، باشی
میاد سراغت!

مخلص کلام اینکه
پیشرفت با کمالگرایی فرق می کنه
کمالگرایی باعث میشه از دستاوردات لذت نبری!


. .

فعلا نه اعصاب دارم، نه حوصله، نه انگیزه، نه انرژی، نه سلامت روان، نه عفت کلام.

شیفته این آدماییم که وقتی میان تو زندگیت بال‌ پروازت میشن، کمکت میکنن بری تو دل ترسات، بهت حس امنیت میدن و در یک کلام، بهت آزادی رو هدیه میدن.

آدم‌ها زیبان نه به‌خاطر چهره و یا اندام‌شون و یا حتی قشنگی کلام‌شون، بلکه به‌خاطر اون انرژی‌ای که از درون‌شون ساطع می‌شه. به قول شاعر: "از کوزه همان برون تراود که در اوست."

تا بحال به حضور خداوند آنقدر ایمان داشتی که رو در رو بنشینی و با عشق هم کلام بشی ؟ .️

من این جمله رو خیلی دوست دارم ، میگه:

قصه میبافد نگاهم با کلامی از خیال!
• |.

ختمِ کلام دوست داشتن
فقط اونجا که جناب مولانا میگه:
«من زخم تو را به هیچ مرهم ندهم»

‏من آدم‌ها رو بواسطه ی رفتارشون دوست دارم، چون گوشم پره از کلام‌های بی‌وزن!

آدم‌ها می‌رن اما اثری که روی ما گذاشتن همیشه باقی می‌مونه. این اثر می‌تونه به جا گذاشتن یه عادت خوب برای ما باشه، یه تغییر توی دیدگاه و سبک زندگی، یه تکیه‌کلام، یه تلنگر برای بهتر شدن. آدم‌ها موندگار نیستن اما غم‌/لبخند موقع یادآوری خاطراتشون چرا.